ေအာင္ပြဲအတြက္...အသင့္...

ညေန၅နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ႐ွိေသးေသာ္လည္း ေကာင္းကင္ရဲ႕အေရာင္က ရီေ၀စြာျဖင့္ မႈန္ဖ်ဖ်ႏိုင္လြန္း လွသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ခပ္တိုးတိုးတိုက္ခတ္ေနေသာ ေလေျပတခ်ိဳ႕မွလြဲၿပီး သူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွအရာ အားလံုးၿငိမ္သက္ေနသလို႐ွိ၏။ သို႔ေသာ္ သူထိုင္ေနေသာစားပြဲခံုႏွင့္ အေတာ္လွမ္းေသာေနရာ႐ွိ ေနာက္ ဖက္ဆံုးေသာခံုမွစကားသံမ်ားကို တစ္ခါတစ္ရံ ၾကားေနရတတ္သည္။ လူ႐ႈပ္႐ႈပ္ကို မႀကိဳက္ေသာသူ႔အတြက္ အလုပ္မွာ ညေနခင္းလက္ဖက္ရည္ ေသာက္ခ်ိန္တိုင္း္ဒုတိယအခ်ိန္တြင္သာဆင္းေလ့႐ွိတာမို႔ ကင္တင္း(န္)တြင္ လူနည္းေနတာ အမွန္ပင္..။ ထို႔အျပင္ ကင္တင္း(န္)ဆင္းခ်ိန္မ်ားတြင္ အၿမဲလိုလို ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ကာ (မ်ားေသာအားျဖင့္) စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖင့္ တစ္ကုပ္ကုပ္စာေရးေန တတ္ေသာ သူ႔ကို သူငယ္ခ်င္း အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း အေႏွာက္အယွက္မေပးတတ္ၾက ပါ....။

ထိုင္ေနေသာ ေနရာေလးမွေနၿပီး တစ္စြန္းတစ္စျမင္ေနရေသာ ေကာင္းကင္ကို အဓိပြါယ္မဲ့စြာျဖင့္ေငး ေနမိခဲ့၏။ သူ႔ျမင္ကြင္းထဲမွ ေကာင္းကင္၏အေရာင္သည္ အံု႔ဆိုင္းရီေ၀လြန္းလွသည္။ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ လည္း......ထိုေကာင္းကင္ကဲ့သို႔ပင္ အံု႔ဆိုင္းဆိုင္း၊ မႈန္မႈိင္းမႈိင္းျဖစ္ေနခဲ့ရတာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ အျခား ေၾကာင့္ေတာ့မဟုတ္.....။ လြန္ခဲ့သည့္ ရက္အနည္းငယ္ေလာက္က သိခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ သာျဖစ္၏။

~~~~~@@@~~~~~

ထိုေန႔က စေနေန႔ျဖစ္၏။ အလုပ္မွျပန္ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း စက္အဖံုးေလးကိုဖြင့္ကာ ေကာ္နက္႐ွင္ ခ်ိတ္ၿပီး......ေမးလ္စစ္ရင္း သူစာေရးဖို႔ျပင္မိသည္။ ဘာစာမွမေရးျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာေနခဲ့ၿပီမို႔ပင္ျဖစ္၏။ ေရးလက္စ,စာမ်ားကို ဖြင့္ၾကည့္ေနဆဲခဏ.....

“သာမီးေရ”........ ဟုအစခ်ီေသာ ေျပာစကားေလးသံုးေလးေၾကာင္းက ဂ်ီေတာ့ခ္ေနရာမွ ေပၚလာသည္။ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ေထြေထြထူးထူးမဟုတ္ခဲ့....။ မအားလို႔...၊ ေမးလ္ ေတြျပန္စရာ႐ွိေနေသးလို႔ ေနာက္ေန႔က်မွေျပာေတာ့မည္ဟူ၍....။ ထိုစာေၾကာင္းေလးမ်ား ကိုဖတ္ရင္း သူၿပံဳးမိသည္။ ႐ွား႐ွားပါးပါး....သူ႔ကို က်ီစားစြာေခၚတတ္ေသာ အစ္ကိုႀကီးတစ္ ေယာက္အေၾကာင္းလည္း ေတြးမိလိုက္၏။ တျခားသူေတာ့မဟုတ္....။ ဘေလာ့ဂ္ေရးေသာ ေရးေဖာ္ေရးဖက္ ကိုႀကီးေက်ာက္ပင္ျဖစ္၏။ ေရးေဖာ္ ေရး ဖက္ဟုဆိုေသာ္လည္း သူ႔ထက္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္မွ်ႀကီးသည္။

စာေရးလွ်င္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း၊ အဆင္တန္ဆာ မထည့္ပဲ......ေဟာေဟာဒိုင္းဒိုင္းျဖင့္ ရယ္စရာမ်ား၊ သူငယ္ စဥ္က အေတြ႕အႀကံဳမ်ား၊ ထူးဆန္းသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ဖတ္ရသူမ်ားမၿငီးေငြ႔ေစရေအာင္ အေသာေဖာက္ၿပီးဗဟုသုတအျဖစ္ ေရးတတ္ေသာသူတစ္ေယာက္မို႔ ကိုႀကီးေက်ာက္ကို အမ်ားစုက ခင္ၾက၏။

ထိုအထဲတြင္ သူလည္း တစ္ေယာက္အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဂ်ီေတာ့ခ္တြင္လည္း သိပ္မ ေျပာျဖစ္....၊ ေမးလ္ေတြဘာေတြလည္း အျပန္အလွန္မပို႔ျဖစ္ခဲ့ၾက....။ သို႔ေပမယ့္ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးလြန္းလွတာ သူ႔ကိုယ္တိုင္မွလြဲၿပီး ဘယ္သူမွမသိႏိုင္ခဲ့..။

သူ႔ကို “သာမီးေရ႕”....ဟုေခၚသည္မွာလည္း အျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္မဟုတ္....။ ကိုႀကီး ေက်ာက္ကပင္ စတင္ထားခဲ့ေသာ ကိုယ့္အႀကိဳက္ဆိုသည့္ တက္ဂ္ပို႔စ္တစ္ခု သူ႔ထံတစ္ပတ္ ျပန္လည္ကာေရာက္ လာခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္ ကိုႀကီးေက်ာက္ေရးေသာ ေလသံအတိုင္း ရယ္စရာအျဖစ္သူေရးမိသည္။ မွတ္မွတ္ရ ရ ထိုအခ်ိန္ကတည္းက စ,ၿပီး သူ႔ကို သာမီးေရ....ဟု သာက်ီစားၿပီးေခၚခဲ့တာ အခုခ်ိန္ထက္ထိတိုင္ပင္ျဖစ္ခဲ့ ေလ၏။

လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္က (သူလည္း meniere’s diseases ဆိုသည့္ ေ၀ဒနာ စတင္ခံစားရ သည့္အခ်ိန္ႏွင့္ အတူတူေလာက္ပင္ျဖစ္မည္) ကိုႀကီးေက်ာက္ အသည္း ေရာဂါျဖင့္ ေဆး႐ံုတက္ရသည္ သတင္းရသည္။ ဘေလာ့ဂ္ေတြေပၚမွေနလည္း ဆုေတာင္း ေပးၾက၏။ ခြဲစိတ္ကုသမႈခံယူရမည္ဟု ဆိုၾက၏။ သူလည္း ေ၀ဒနာ အျပင္းခံစားေနရဆဲမို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာစြာျဖင့္ ကိုႀကီးေက်ာက္ထံအေရာက္သြားကာ အားေပး ခဲ့တာ မွတ္မိေနေသးခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုႀကီးေက်ာက္ ျပန္က်န္းမာလာက သူ႔ထက္အရင္ ဘေလာ့ဂ္ပို႔စ္ ေတြ အရင္အတိုင္းျပန္ေရးေနတာကို ျမင္ေတြ႕ေနခဲ့ရေတာ့ သူ႔စိတ္ေအးေနမိခဲ့၏။

သို႔ေသာ္....ေစာေစာက ကိုႀကီးေက်ာက္သူ႔ကို ႏႈတ္ဆက္ကာ ခ်က္ျခင္း လိုင္းေအာက္သြား ၿပီးေနာက္ပိုင္း တြင္ သူ႔စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္လာ၏။ ေရးလက္စ,စာကို ဆက္ေရးဖို႔ႀကိဳးစားမိတာလည္းမရ....။ ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္...စာေလးဘာေလးဖတ္ဦးမွပဲဟု ေတြးကာ သူ႔ဘေလာ့ဂ္သို႔ ၀င္မိသည္။ သူ႔ဘေလာ့ဂ္ ႐ွိ ခ်ိတ္ထားေသာ လင့္ခ္ေလးမ်ားကိုၾကည့္မိဆဲခဏ ေစာေစာက ကိုႀကီးေက်ာက္ရဲ႕ လင့္ခ္ကေလးကို သူ႔ မ်က္စိက တန္းခနဲျမင္၏။ ပို႔စ္ ေခါင္းစဥ္က “ယမမင္းထံသို႔ ေျခလွမ္း၁၈၀”.......ဟုေပးထားတာ ေတြ႕ရ သည္။ သူၿပံဳးရင္း ထိုလင့္ခ္ေလးကို ကလစ္ႏွိပ္လိုက္မိသည္။ စိတ္ထဲတြင္လည္း ခါတိုင္းလို ရယ္စရာအေတြ႕ အႀကံဳေလးပဲေနမွာဟု ေတြးမိလိုက္ေသး၏။

သို႔ေသာ္.....ထိုပို႔စ္ကို ဖတ္ၾကည့္ရင္း သူ႔ရင္ထဲတြင္ ထိတ္ခနဲျဖစ္သြားရ၏။ ဖတ္ၿပီးသြားခဲ့ေသာအခ်ိန္တြင္ သူ႔စိတ္ထဲေမာသြားသလို႐ွိသည္။ ကိုႀကီးေက်ာက္ အေျခအေနကို ျပန္ၿပီး ေကာင္းေနၿပီဟု သူထင္ထားခဲ့ ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ အသည္းကင္ဆာ ဟုဆို၏။

ကိုႀကီးေက်ာက္ကေတာ့ သူ႔ပိုစ္ထဲတြင္ ခင္မင္ေသာေရးေဖာ္ေရးဖက္မ်ားႏွင့္ စာဖတ္ၾက သူေမာင္ႏွမမ်ား အားအရင္ပံုစံအတိုင္း၊ အေရးအသားအတိုင္း ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္၊ ခပ္႐ႊန္း႐ႊန္းပဲ သူ႔ေရာဂါအေျခအေနကို အသိေပးေရးသားထားပါသည္။ ပို႔စ္ေလးကိုဖတ္ရင္း သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ကိုႀကီးေက်ာက္ကိုျမင္ေယာင္ၾကည့္မိ ၏။ ပို႔စ္ထဲတြင္ ေရးထားသလိုပံုစံအတိုင္း ကိုႀကီး ေက်ာက္တစ္ေယာက္ အမွန္တစ္ကယ္ ေနထိုင္၊ လုပ္ကိုင္ ေနလိမ့္မည္ဟုလည္း ယံုၾကည္မိသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔စိတ္အာ႐ံုမွ ထိုအေၾကာင္းအရာက လြယ္လြယ္ႏွင့္ ေဖ်ာက္ပစ္လို႔မရႏိုင္ခဲ့ပါ...။

~~~~~@@@~~~~~

သူ႔စိတ္ေတြသည္ အေတာ္ပင္ ေညာင္းညာေနခဲ့ၿပီဟု ဘာသာျပန္ေတြးမိ၏။ ထံုးစံအတိုင္း သူ႔စိတ္ေတြ ေညာင္းညာကိုက္ခဲတိုင္း၊ နားေထာင္ေနက်ျဖစ္ေသာ သီခ်င္းေလးမ်ားကိုနားေထာင္ရန္ အိတ္ထဲမွ လက္ကိုင္ဖုန္းအစုတ္ေလးကို သူထုတ္လိုက္မိသည္။ သူ႔လက္မ်ားက မရည္႐ြယ္စြာျဖင့္...အမ္ပီဖိုး သီခ်င္း ေလးတစ္ပုဒ္ကိုဖြင့္ရင္း နားေထာင္ေနမိလိုက္သည္။ နားေထာင္ရင္း.....သူကိုႀကီးေက်ာက္ကို သတိရ လာမိသည္။

ကိုႀကီးေက်ာက္ ပို႔စ္ကိုဖတ္ၿပီးစဥ္က ဘာေရးလို႔ေရးခဲ့ရမွန္းမသိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားခဲ့ရေသာ သူ႔အတြက္ (သူ႔ဘာသာ နားလည္သလို ဘာသာျပန္ကာ) ခံစားမိေသာ သီခ်င္း ေလးထဲတြင္ သူေျပာခ်င္ေန ခဲ့ေသာ စကားလံုးအခ်ိဳ႕ပါေနခဲ့တာမို႔ ဘေလာ့ဂ္ေပၚတြင္ ကို ႀကီးေက်ာက္အတြက္ အမွတ္တရ တင္ဖို႔စိတ္ကူးရမိသည္။ အျခားေသာေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ကိုႀကီးေက်ာက္၏ စာဖတ္သူမ်ားသည္လည္း သူႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ်ပင္ ထိုစကားမ်ိဳးကို ဆိုခ်င္ေနၾကမည္ထင္ပါသည္။

Ready For The Victory.....

....................

You’re in our hearts

Just from round to round

And you will be the champion

The king without a crown

Like a fireball (Like a fireball)

You never never give up (Never give up)

Hear the engine call (Hear the engine)

Waiting for a start

Can’t you see

We’re ready for the victory

It’s a clear

You’re hero just for you and me

I feel, we’re in the pole position team

Oh..... can’t you see

It’s like a dream

From Australia to USA

And from Italy to Germany

And from San Marino to Canada

He is our biggest star

Oh.......you cannot lose

If you have lucky hand

And you will be the hero

You have many friends

Oh....dreams we cannot buy (Cannot buy)

But you will win again (Win again)

Nobody does it better (Does it better)

Through passion and through pain

~~~~@@@~~~~

သီခ်င္းေလး....ၿပီးဆံုးသြားေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္သို႔ျပန္၀င္ရန္ သူထိုင္ရာမွ ထမိ၏။ အေတြးထဲတြင္ ကိုႀကီး ေက်ာက္ရဲ႕အေၾကာင္းက ေနရာယူထားၾကဆဲ...။

သို႔ေသာ္... ထိုသီခ်င္းေလးထဲက စာသားအခ်ိဳ႕အတိုင္း ကိုႀကီးေက်ာက္တစ္ေယာက္ႀကိဳးစားေနခဲ့လိမ္မည္ ဟု သူ႔ရင္ထဲမွ ယံုၾကည္မိေနဆဲပင္......။               ။

                       ~~~~~@@@~~~~~@@@~~~~~@@@~~~~~

ပံုေလးကို ဒီေနရာေလးကေန ယူသံုးခဲ့ပါတယ္ခင္ဗ်ာ.....။

=======================================================

ခင္မင္ေလးစားရေသာ ကိုႀကီးေက်ာက္အတြက္ မေနႏိုင္လြန္းလို႔ေရးမိလိုက္တဲ့ စာေလးပါ ခင္ဗ်ာ....။ ယူက်ဴ႕ကသီခ်င္းေလးကို right click ႏွိပ္ၿပီးေဒါင္းနားေထာင္ႏိုင္ပါတယ္....။

=======================================================

ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္......

ဏီလင္းညိဳ