႐ုတ္တရက္ဆိုလွ်င္ ဆိတ္ၿငိမ္ေနသည္ဟုထင္ရေသာ္လည္း သူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွေလဟာနယ္တစ္ခု ထဲတြင္ ခပ္ႀကိတ္ႀကိတ္စကားသံမ်ားက သိပ္သည္းစြာေနရာယူထားၾကသည္။ ပံုသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ သူမသိေသာလူမ်ား၊ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တြင္ ေပၚထြက္လာတတ္ေသာ ေကာင္တာဆီမွ လူေခၚသံမ်ား....၊ ရံဖန္ရံခါ ျဖတ္သန္း သြားၾကေသာ သူမ်ား.......စသည္တို႔ကို ၾကာေတာ့ သူညည္းေငြ႕လာမိသလိုျဖစ္လာ သည္။
ေဆး႐ံုတြင္ ခံစားေနရေသာေ၀ဒနာကိုစစ္ေဆးရန္ ကိုယ့္အလွည့္မေရာက္ေသးလို႔သာ ဒီေနရာတြင္ ထိုင္ေစာင့္ ေနခဲ့ရမိျခင္းသာျဖစ္ေပမယ့္....ဒီေနရာသည္ သူလံုး၀မႏွစ္သက္သည့္ေနရာတစ္ခုျဖစ္၏။ သာမန္ အခ်ိန္ဆို သူ ေယာင္လို႔ေတာင္လွည့္ၾကည့္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ခဲ့..။ အျခားသူမ်ားလည္း သူ႔လိုပဲေနမည္ ဟု....ခပ္၀ါး၀ါးေတြးမိျပန္သည္။ ေတာ္ေသးသည္ဟုဆိုရမည္...၊ သူ႔ေ၀ဒနာက အခုသိပ္မျပင္းထန္လြန္း ေတာ့။ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ နီးပါးျဖစ္ေနခဲ့ရၿပီ...။
သို႔ေသာ္လည္း ၾကာလာေတာ့ ထိုေနရာကို သူညည္းေငြ႔လာမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မေခၚေသာ္လည္း ခြင့္ယူ ကာ လိုက္လာၾကေသာ အိမ္မွသူငယ္ခ်င္းညီေလးႏွစ္ေယာက္ကို အထဲတြင္ထားခဲ့ကာ သူေရာက္ေနခဲ့ေသာ ေဆး႐ံုမွအေဆာင္အျပင္ဘက္သို႔ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းညီေလးႏွစ္ေယာက္ကို သူ႔အလွည့္ နံပါတ္ေရာက္ မေရာက္ေစာင့္ဖို႔ အထဲတြင္ေနခဲ့ခိုင္းေသာ္လည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကမဟုတ္....။ တစ္ ေယာက္က အထဲတြင္ ေစာင့္ၾကည့္ေနမည္...။ တစ္ေယာက္က အျပင္ထြက္မည္လုပ္ေသာ သူ႔ေနာက္သို႔ လိုက္မည္ဟုဆိုၾက၏။ အၿမဲလိုလို သူ႔ေနာက္မွာ အရိပ္လိုျဖည့္ဆည္းေပးတတ္ေသာ ထိုညီေလးမ်ားေၾကာင့္ သူစိတ္ခ်မ္းသာရမိသည္။ ရံဖန္ရံခါအခ်ိန္မ်ားတြင္မူ ငါဟာ အေတာ္ကံေကာင္းပါလားဟုပင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အထင္တစ္ႀကီးေတြးမိတတ္ ျပန္ေသး၏။
~~~~~@@@~~~~~
သူအျပင္ကိုေရာက္ခဲ့ေတာ့ လတ္ဆတ္ေသာေလထုကို ႐ႈ႐ႈိက္မိရ၏။ ေစာေစာက ညစ္ႏြမ္းသလို႐ွိ ေန ခဲ့ေသာ သူ႔စိတ္သည္ၾကည္လင္လာသလိုျဖစ္လာရသည္။ ေဆး႐ံု၀င္းထဲမွ ျမက္ခင္းမ်ားေပၚလွမ္းေလွ်ာက္ မိေနဆဲခဏတြင္....
“ဟာ.....အစ္ကိုႀကီးေရ....ဒီမွာ ခေရပန္းေတြဗ်”......
သူႏွင့္မလွမ္းမကမ္း႐ွိ ျမက္ခင္းေပၚတြင္ထိုင္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းညီေလးထံမွ အထူးအဆန္းျဖစ္ကာ ခပ္တိုး တိုးလွမ္းေအာ္ေျပာသံကို ၾကားလိုက္ရတာမို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း လွမ္းေနဆဲေျခလွမ္းမ်ားအနား ငံု႔ၾကည့္မိလိုက္ သည္။
ဟုတ္သည္။ ခေရပန္းေတြ.....။ ေႂကြလြင့္ေနၾကတာ ဟိုတစ္ပြင့္.....၊ ဒီတစ္ပြင့္ႏွင့္.....။
႐ုတ္တရက္ သူ႐ူးသြပ္သြားမိသည္ထင္၏။ ေဆး႐ံု၀င္းထဲမွ ျဖတ္သြားျဖတ္လာလူမ်ားကိုပင္သတိမမူႏိုင္ေတာ့ ပဲ၊ လာရင္းကိစၥကိုပင္ သတိမရႏိုင္ေတာ့ပဲ ေႂကြေနေသာ ခေရပန္းမ်ားကို လက္လွမ္းမွီသေလာက္ သူလိုက္ ေကာက္ေနလိုက္မိေတာ့သည္။ ခေရပြင့္ေတြ...။ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေပၚမွာ....။ အခ်ိဳ႕က ကားပါ့ခ္ကင္နားမွာ...၊ အခ်ိဳ႕က ရပ္ထားေသာ ကားဘီးမ်ားေအာက္မွာ.....။ အခ်ိဳ႕က ခေရပင္ရိပ္အျပင္ဘက္႐ွိ ကတၱရာလမ္းမေပၚမွာ.....။
ေလႏွင္ရာေနရာဆီသို႔ လြင့္ေႂကြရေသာ ခေရပြင့္ကေလးမ်ားေပမယ့္ ကုသိုလ္ကံျခင္းမတူညီၾကပါလား...ဟု ခပ္႐ူး႐ူးသူေတြးမိျပန္သည္။ ၾကည့္ေလ...။ ျမက္ခင္းေပၚေႂကြက်ေသာ ခေရပြင့္ေလးမ်ားက ခေရရိပ္၊ ျမက္ခင္း ရဲ႕အေထြးအေပြ႔တို႔ျဖင့္ ေအးျမၿငိမ္းခ်မ္းေနရသေလာက္၊ ကတၱရာလမ္းမေပၚမွ ခေရပြင့္ကေလးမ်ားကေတာ့ ျဖင့္ပူေလာင္ညိဳးေရာ္လြန္းလွစြာ.....။ ထို႔ထက္ပိုဆိုးသည္က ကားဘီးေအာက္မွ ခေရပြင့္ကေလးမ်ားပင္ျဖစ္ ေလေတာ့၏။ သူ႔ျမင္ကြင္းထဲတြင္ ျမင္ရတာ မသက္သာ...။ ေသြးသံရဲရဲႏိုင္လြန္းလွပါသည္။ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိ႐ံုမွတပါး သူဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့ပါ....။
ခေရပင္ေတြ....(အပင္ေအာက္က ကၽြန္ေတာ္ေနာက္အေဖာ္လိုက္လာေပးတဲ့ အိမ္ကညီေလးတစ္ေယာက္ပါ။)
ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲက ခေရပြင့္ေလးေတြ........
ကၽြန္ေတာ့္ ဖုန္းထည့္တဲ့ အိတ္ကေလးေပၚတင္႐ိုက္ထားတဲ့ ခေရပြင့္ေလးေတြ....။
ေကာက္ႏိုင္သမွ်ေသာ ခေရပြင့္ေလးမ်ားကို သူလိုက္ဆယ္ယူေနမိသည္။ သူေနခဲ့ေသာ အမိေျမတြင္ လူတိုင္း နီးပါး ျမတ္ႏိုးလြန္းတတ္ၾကေသာ ခေရပန္းေလးမ်ားသည္ ယခုထက္ထိ သူ႐ုန္းကန္႐ွင္သန္ေနရဆဲျဖစ္ေသာ ဒီႏိုင္ငံငယ္ေလးတြင္မူ ဂ႐ုစိုက္ျခင္းမခံရေသာ ဘ၀မ်ားႏွင့္......။ ေတြးရင္း သူသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခပ္တိုးတိုး ႐ိႈက္လိုက္မိ၏။ ထိုစဥ္ တိုက္ခတ္လာေသာေလေျပႏွင့္အတူ သူ႔အနံ႔အာ႐ံုထဲသို႔ ခေရရန႔ံေလးမ်ားတိုးေ၀ွ႔ကာ ၀င္လာၾကသည္။
~~~~~@@@~~~~~
“အဲ့ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ အဲ့ဒီေကာင္ေလးက ႀကိဳက္ေနၾကတာ”......
“ဟာ....အစ္ကိုႀကီးကလည္း....ေတာ္ေတာ္ ဒိတ္ေအာက္တာပဲ....။ သူတို႔ေတြ အတူတူေတာင္ အိပ္ၿပီးသြား ၾကၿပီဗ်”.....
“ဟင့္အင္း....႐ိုး႐ိုးေနမေကာင္းျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး.......၊ အေဘာ့ထ္ျဖစ္တာ”.......
“ဟာ....အဲ့ဒီေကာင္မေလး ေရာက္စကလိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး....၊ ခု လန္ထြက္ေနတာပဲ”.......
“ပ်က္က်တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္....၊ ဖ်က္ခ်တာ.....ခံလိုက္ရတာေမ်ာ့ေနတာပဲေလ”......
“အဲ့ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ ႀကိဳက္ေနတဲ့ လူက ျမန္မာျပည္မွာ အိမ္ေထာင္႐ွိတယ္ေလ”........
“ေကသီပန္ေတြ သိပ္ေရာင္းရတာပဲဗ်”.......
“သြားမလုပ္နဲ႔ေနာ္....၊ ဆရာႀကီးျဖစ္ေနၿပီ”.......
“မင္းတို႔က ေဆးပတ္လည္ေအာင္ ေသာက္ခိုင္းေလ၊ ေတာ္ၾကာ ဂံုးေထာက္လာဦးမယ္”.....
“သူတို႔ ယူလိုက္ၾကၿပီေလ”.....
“ဒီလ အိမ္ကို ေငြမလြဲႏိုင္ဘူး.....၊ ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္မေလး ပရက္ဂ္နန္႔ျဖစ္တာ ႐ွင္းပစ္လိုက္ရလို႔”....
“...............”..........
“............”.........
ခေရပြင့္မ်ားကို လိုက္ေကာက္ရင္း သူ႔အာ႐ံုထဲတြင္ ၾကားခဲ့ဖူးေသာထိုစကားမ်ား၊ ျမင္ခဲ့ဖူးေသာ ျမင္ကြင္းမ်ား စသည္တို႔က ပဲ့တင္ထပ္လာေနခဲ့ေတာ့သည္။
လူတစ္ေယာက္ပ်က္စီးရျခင္းမွာ ကာယကံ႐ွင္ကအျပစ္႐ွိမလား....၊ ဒါမွမဟုတ္ ဖ်က္ဆီးတဲ့သူရဲ႕အျပစ္ပဲလား၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုးရဲ႕အျပစ္ပဲလား.....။
ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ လံႈ႔ေဆာ္မႈကေရာ ရာခိုင္ႏႈန္းဘယ္ေလာက္ပါမလဲ.....၊ ဗီဇဆိုတဲ့အရာေရာထည့္တြက္ရဦးမ လား....။
သိလို႔မွားတာ....၊ မသိလို႔မွားတာထက္...... မသိမသာမွားတာမ်ိဳးက ပိုမ်ားဆိုးေနမလား......။
စသည္ျဖင့္ ခေရပြင့္ကေလးမ်ားကိုလိုက္ေကာက္ရင္း သူ႔အေတြးမ်ားက ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး.....။ အမွတ္မထင္ ေဘး ကိုငဲ့ၾကည့္မိေတာ့ ေစာင့္စည္းမႈ၊ သိကၡာ၊ ကိုယ္က်င့္တရား၊ ထိန္းသိမ္းမႈဆိုတာေတြက ေသြးသံရဲရဲျဖင့္ ေျမျပင္ ေပၚတြင္ အတုန္းအ႐ုန္း လဲၿပိဳေနခဲ့ရသလိုလို......။ မထင္႐ွားႏိုင္ၾကေတာ့....။ သိမ္ငယ္နာက်င္စြာျဖင့္ အမွန္ တရားက ညည္းညဴသံခပ္သဲ့သဲ့ေပးလွ်က္....။
ခေရပြင့္ေတြလို ေလႏွင္ရာလြင့္ေႂကြက်ရေသာ သူ႔လိုဘ၀မ်ား.....၊ အေျခအေနအရ ေရၾကည္ရာ၊ ျမက္ႏုရာ ေ႐ြ႕ေျပာင္းေနထိုင္ခဲ့ရေသာ ခေရပြင့္ႏွင့္တူသည့္ သူ႔လိုဘ၀တူမ်ား......။ အခ်ိဳ႕က ကိုယ္ပိုင္ရနံ႔ကို ထိန္းထိန္း သိမ္းသိမ္း၊ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ စြန္႔လႊတ္ၾက....။ အခ်ိဳ႕က ေၾကာင္သူေတာ္....။
ေနရာကြဲျပားစြာ ေႂကြက်၊ ေျမခၾကရေသာ္လည္း ကိုယ္ပိုင္ရန႔ံကို မစြန္႔လႊတ္တတ္သည့္ သူ႔လက္ဖ၀ါးထဲမွ ခေရပန္းေလးမ်ားကို အားက်စြာေငးၾကည့္ေနမိလိုက္သည္။
~~~~~@@@~~~~~
ထိုစဥ္ သူ႔လက္ကိုင္ဖုန္းေလးက အသံျမည္လာ၏။ အထဲတြင္ေစာင့္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းညီေလးထံမွ လာဖို႔ ေခၚျခင္းျဖစ္သာျဖစ္ပါသည္။ ေကာက္ထားေသာ ခေရပန္းပြင့္ေလးမ်ားကို သံေယာဇဥ္မကုန္စြာျဖင့္ သူ႔အေႏြး ထည္အက်ႌအိတ္ထဲ တစ္ယုတယ ထည့္မိလိုက္သည္။
ေဆး႐ံုထဲသို႔ ျပန္မ၀င္ခင္ ခေရပင္အုပ္ဆီ လည္ျပန္တစ္ခ်က္ငဲ့ၾကည့္ရင္း သူ႔ရင္တြင္းမွ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ခပ္တိုး တိုးစပ္ဆိုမိလိုက္၏။
~~~~~@@@~~~~~
ခေရ.......
ေလႏွင္ရာေႂကြ....
ေျမျပင္မွာ ေ၀....
သို႔တေစ...
သူ....ရန႔ံမေျပ....။ ။
~~~~~@@@~~~~~@@@~~~~~@@@~~~~~
===================================================================
တကယ္ ျမင္ေတြ႔ၾကားသိခဲ့ရေသာ အျဖစ္ေလးမ်ားကို ေရးဖြဲ႔ထားတာျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...။ မည္သူ႔ကိုမွ ရည္ ႐ြယ္ျခင္းမ႐ွိသလို နစ္နာေစလိုတဲ့စိတ္မ႐ွိေၾကာင္း၀န္ခံအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ စာထဲမွာပါတဲ့ တခ်ိဳ႕စကားလံုးေတြ အတြက္ စာဖတ္သူ ေမာင္ႏွမေတြ၊ (အထူးသျဖင့္ အစ္မေတြ၊ ညီမေတြနဲ႔ ႐ြယ္တူသူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးေတြ) အားလံုးကို ေလးစားစြာေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ.......။
===================================================================
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္.....
ဏီလင္းညိဳ
33 comments:
ခေရကုိ တန္ဘုိးထားျခင္းအေပၚမူတည္ပါတယ္
မိမိကုိ မိမိ တန္ဘုိးထားျခင္းအေပၚမူတည္ပါတယ္
ဘယ္သူေၾကာင့္ရယ္မွ မဟုတ္၊
ဟုတ္ပ အန္တီညိဳေရ ျမင္ရေတြ႕ရ စိတ္ဆင္းရဲ႕ရတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ဆို လူသတ္ေဆး(ကေလးဖ်က္ခ်တဲ့ေဆး) ရွိလား လာေမးတယ္။
ေဒါသက ေထာင္းခနဲ။ ဒါေပမယ့္ သူက ၀ယ္သူ ကိုယ္ကေရာင္းသူ တစ္ခ်ိဳ႕အပိုင္းေတြ ေတာ္ေတာ္သည္းခံရတယ္ (ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း မေရာင္းပါဘူးခင္ဗ်ာေလာက္ပဲ ျပန္ေျပာလို႕ရတယ္) ။ ဒီေလာက္ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ကာကြယ္ တားဆီးပံုနည္းလမ္းေတြ မ်ားစြာရွိေပမယ့္ အသိဥာဏ္နည္းစြာ မိုက္မဲသူ လူငယ္မ်ားကို အံ့ၾသတယ္။ တစ္ေန႕ တစ္ေန႕ ဆိုင္သြားရင္ ေဆးေကာင္တာ မွာ အေရာင္းရဆံုးေဆးက ပဋိသေႏၶတားေဆးပဲ ။ စိတ္ပ်က္တယ္ ႏိုင္ငံျခား ထြက္လာတာ လိင္ဆက္ဆံဖို႕ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားလား၊ အမိမဲ့သား (မိဘအရိပ္ေအာက္မွ ထြက္ခြါလာသူ)ေတြ ႏွမခ်င္းမစာနာတာကို ပညာမဲ့ ဥာဏ္မြဲ တဏွာ ႀကီး တဲ့ မိန္းမေတြက ေမာင့္ကို သနားလို႕ ခ်စ္လို႕ နံမည္တပ္ၿပီး အိေၿႏၵ မဲ့လြန္းတယ္။ သူ႕ဘာသာသူ သူ႕ .... နဲ႕ သူ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္နဲ႕ မဆိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူတစ္ေယာက္(ကေလး) လူ႕ဘ၀ ေရာက္လာတာကို သစ္ပစ္တာကိုေတာ့ လံုး၀ကန္႕ကြက္တယ္။
အိုး အမ်ားႀကီးမွ အမ်ားႀကီးပါ ဒါေပမယ့္ ေျပာရင္ေဒါသထြက္တယ္ ေတာ္ဘီ။
ေန႕အိပ္မက္လည္း တူတူက်အိပ္တတ္ျပီး ကေလးမရေအာင္က် မကာကြယ္တတ္တဲ႕ အတြဲေတြကို မုန္းတယ္။ လူငယ္ေတြျဖစ္ျပီး ဘာလို႕ဒီေလာက္အသိေခါင္းပါးရတာလဲမသိဘူး။ ကိုဏီလင္းညိဳကေတာ႕ ေဆးခန္းသြားတာေတာင္ ေတြးစရာကို လွလွဖြဲ႕လာတတ္တယ္။ ေတာ္ပါ႕။ :)
ကိုဏီ
ဒီပို႔စ္႔ေလးကို နွစ္သက္တယ္.....
ဘယ္သူ မွားတယ္ မွန္တယ္ေျပာရင္လည္း ဂ်ာေအး သူ႕အေမရိုက္ေနဦးမယ္
တကယ္ေတာ့ ဒါေတြတကယ္ ျဖစ္ေနပါသည္.... ဒီထက္ဆိုး႐ြားတာေတြလည္း ေတြ႕ျမင္ သိရိွ
ၾကားသိေနရပါသည္။
သက္ျပင္း နာနာခ်ရံုမွတစ္ပါး.........
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ကိုရီး{ကိုၾကီး}
အဲဒီလိုကိစၥမ်ိဳးေတြက ၂ဦးႏွစ္ဖက္ ေၿပာဖို႕သိပ္ခက္တယ္..
အဓိက ကေတာ႔ ခ်စ္လို႕ က်ဴးလြန္မိတယ္ဆိုရင္လည္း တာဝန္ယူဖို႕ေကာင္းတာေပါ႔။ မယူႏိုင္ရင္လည္း တဖက္သား အခက္ႀကံဳေအာင္၊ အရွက္ရေအာင္၊ နာမည္ပ်က္ေအာင္ေတာ႔ မလုပ္သင္႔ဘူးေပါ႔..။
ေနရာတကာမွာ ပညာေပးေတြ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနတဲ႔ေခတ္ႀကီးမွာ ဒီလိုအၿဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတြ မၿဖစ္သင္႔ေတာ႔ဘူးလို႕ ထင္တာပါပဲ..။
ခက္တာက ၿမန္မာမိန္းခေလး အမ်ားစုဟာ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးေတြကို ေဆးပညာအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဗဟုသုတအေနၿဖင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း အသိပညာခ်င္း ဖလွယ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ေဆြးေႏြးဖို႕ ႏႈတ္ပိတ္ေနႀကတာမ်ားပါတယ္..၊ အေႀကာင္းကေတာ႔ အဲဒီလိုေဆြးေႏြးလိုက္ရင္ သူတို႕ကို ေယာက်္ားသားမ်ားက အထင္ေသးမွာ စိုးလို႕(က်မတို႕ ဘာမွမသိပါဘူး ၊ သိပ္ကိုရိုးသားပါတယ္..ဆိုတာကိုၿပသတတ္တဲ႔အခ်က္ဟာ မွားယြင္းတဲ႔အခ်က္လို႕ က်မယူဆပါတယ္..။ မိန္းခေလးအားလံုးဟာ ေနာင္တခ်ိန္မွာ မိခင္ေနရာကို ရယူမည္႕သူမ်ားၿဖစ္တာေႀကာင္႔ ကိုယ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရမယ္႔ ယခုကဲ႔သိုေသာ ကိစၥမ်ိဳးနဲ႕ တခ်ိန္မွာ သမီးမိန္းခေလးမ်ားရွိခဲ႔ေသာ္ နာမည္ပ်က္ေစမည္႕ အမွားမ်ိဳးကို မႀကံဳမိေစရန္ မိခင္တေယာက္အေနၿဖင္႔ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႕ဗဟုသုတမ်ားစြာ လိုအပ္ပါတယ္။
ထို႕ေႀကာင္႔ ၿမန္မာမိန္းခေလးမ်ား ယခုကဲ႔သို႕ေသာ အၿဖစ္အပ်က္မ်ိဳးမွ ကင္းေဝးႀကပါေစေႀကာင္းဆုေတာင္းရင္း စာအုပ္မ်ားထဲမွ ဗဟုသုတမ်ား၊ မိမိပါတ္ဝန္းက်င္မွ ႀကားသိခဲ႔ရေသာ အေတြ႕အႀကံဳမ်ား၊ ပညာေပးမ်ားကို ရဲဝင္႔စြာ မွ်ေဝသင္႔ပါေႀကာင္းႏွင္႔ တိုက္တြန္းအႀကံၿပဳရင္း ပြင္႔ေသာပန္းတိုင္းေမႊးပ်ံ႕ႏိုင္ႀကပါေစရွင္...။
မွတ္ခ်က္။ ။ မေၿပာပဲ မေနႏိုင္လို႕ကို ေၿပာခဲ႔လိုက္တယ္ ကိုဏီေရ..။
မအျဖဴေရာင္နတ္သမီးေျပာသလုိပဲ ပြင့္တဲ့ပန္းတုိင္း သူ႔အဆင္းနဲ႔သူ သူ႔အခ်င္းနဲ႔သူ တင့္တင့္တယ္တယ္နဲ႔ ေမႊးပ်ံ႕ေနေစခ်င္ပါတယ္။ ခေရက ကြ်န္မအျမတ္နုိးဆံုးပန္းပဲေလ... အပြင့္ေလးေတြျမင္ရင္ မေကာက္ရမေနနုိင္ဘူး သိလား။ အခုေတာင္ ပံုထဲက ပန္းေလးေတြကုိ လုိခ်င္လုိက္တာအရမ္းပဲ။ ကုိဏီရဲ႕ အဖုိးတန္တဲ့ ပုိ႔ေလးကုိ ဗဟုသုတအျဖစ္ မွတ္သားသြားပါတယ္။
ခေရဥပမာေလးက ေကာင္းလွတယ္
မေလးမွာ ခေရရွိတာ ဗဟုသုတတိုးရျပန္ျပီ။
ေၾကြလဲေမႊး ေ၀လဲေမႊးတဲ႕ခေရလို ဘ၀မ်ိဳးေတာ႕ ႏွစ္သက္မိပါတယ္..
ပန္းကေလးေတြအားလံုးလဲ ေမႊးပ်ံ႕တဲ႕ ရနံ႔ကိုယ္စီကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ၾကပါေစလို႕
ခေရကိုဥပမာေပးထားတာၾကိဳက္ပါတယ္၊
ေၾကြလြယ္တဲ ့ခေရကို ထိန္းဘို ့ကေတာ ့တယ္မလြယ္ပါဘူးေနာ္၊
ႏွစ္ဖက္လံုး အစြန္းေတြမနင္းမိပါမွ...။
အစြန္းေတြ လြတ္ေနပါမွ...။
ဒီကိစၥက ေျပာရခက္ပါတယ္။ အင္း ၾကာေလ ေျပာရခက္ေလေပါ့။
ျမင္ရေတြ႔ရတာေတြ မေကာင္းတာေတာ႔ အမွန္ပဲကြ။
ဒါေပမဲ႔ .... တစ္ခုေတာ႔ ရွိတယ္။
ေလာကမွာ “ အားကိုး ” ဆိုတာ အရမ္း အေရးၾကီးတယ္။
အထူးသျဖင္႔ မိန္းကေလးေတြေပါ႔။
ဒါေၾကာင္႔ သူတို႔ကိုလည္း အမွားလို႔ မေျပာခ်င္ဘူး။
ေယာက်္ားသားေတြကလည္း ကိုယ္႔အခ်င္းခ်င္း စာနာမႈ ေပးသင္႔တယ္။
ဒီလိုပဲ ျမင္တယ္ကြာ။
ခေရေတာင္မွ ေၾကြတာခ်င္းမတူေလေတာ့...
ဏီလင္းေရ ..က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္ .
ဟင္းးးးးးးး....ကုိဏီးေရ....ဘာေၿပာရမွန္းေတာင္ မသိေလာက္ေအာင္ပါပဲ...
ညီမေလးတုိ႕လည္း ၾကားေနရပါတယ္ ဒီလိုၿဖစ္ရပ္မ်ိဳးေတြ....
ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ လံႈ႔ေဆာ္မႈ၊ ဗီဇဆိုတဲ့အရာေတြအၿပင္ တန္ဖုိးထားမႈနဲ႕လည္း သက္ဆုိင္ေနလိမ့္မယ္လို႕ ညီမေလးေတာ့ ထင္မိတယ္။
အားလံုးေတာ႔မဟုတ္ဘူးေပါ႔၊ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ႔ အေပးအယူေတြနဲ႔ အဆင္ေၿပသြားၾကေလရဲ႕။ ဒီလိုကိစၥေတြက ေန႔တိုင္းမ်က္လံုးေ႔ရွမွာ ၿမင္ေနရတဲ႔ ၿမင္ကြင္းေတြမို႔ ဘာေတြကမွားၿပီး ဘာေတြက မွန္ေနလဲဆိုတာ ေၿပာလို႔ကို မတတ္ေတာ႔ဘူး။ တစ္ခုခု လြဲေနတာေတာ႔ ေသခ်ာသေလာက္ပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ ေယာက်ၤားေလးေတြကလည္း ေၾကာင္သူေတာ္ေတြ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ ေကာင္မေလးေတြကလည္း ေၾကာင္သူေတာ္မေတြ၊ ေလာကၾကီးက ခက္ေတာ႔ခက္သား၊ ၿမဴဆြယ္ၿပီး အကူညီေပးေနတဲ႔သူရိွသလို၊ ၿမဴဆြယ္ပီး အကူညီေတာင္းေနတဲ႔ သူေတြလည္းရိွတယ္။ ေသခ်ာတဲ႔ အေၿဖေလးလို ၿဖစ္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိတာေလး တစ္ခုက မုန္တိုင္းေၾကာင့္ လြင့္စင္ခဲ႔ရတဲ႔ ေနာက္ပိုင္း မလြဲသာပဲရင္ဆိုင္ေနရတဲ႔ ကပ္ ေတြပါပဲ။
မိန္းမသားေတြရဲ႕ ဘ၀ကိုက ပန္းနဲ႕ တူပါတယ္..
ပြင္႔လန္းေနတဲ႔ခ်ိန္မွ တန္ဖိုးရွိျပီး ႏြမ္းေၾကသြားရင္ တန္ဖိုးထားခ်င္သူက မရွိသေလာက္ ျဖစ္သြားပါျပီ။ ဒီေတာ႕ ကိုယ္႕ဘ၀ကိုယ္ အျမဲတမ္း လန္းဆန္းေနဖို႕ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္က ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္... ကိုယ္႕တန္ဖိုး ကိုယ္ခ်တတ္တဲ႔ ပန္းပြင္႔တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင္႔ အေၾကြေစာျပီး ပတ္၀န္းက်င္မွာ မတင္႕မတယ္ ျဖစ္ၾကရတာပါ။ ပန္းပြင္႕တိုင္းဟာ ေစာင္႔ထိန္းရမယ္ဆိုတဲ႕ အသိတရားေတြနဲ႕ ရွင္သန္ၾကမယ္ဆိုရင္ ပန္းတို႕ရဲ႕ ကမၻာၾကီးဟာ ေမႊးရနံ႔ေတြနဲ႔ သင္းပ်ံ႔လွေပေနမယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္..
( အလည္လာသြားတဲ႕အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ၊ အျမဲစာလာဖတ္ျဖစ္ေပမဲ႕ စာေရးနည္းသူမို႕ ေကာ္မန္႕ မခ်န္ထားျဖစ္ခဲ႕တာပါ)
ဘယ္ႏိုင္ငံ ေရာက္ေနေန ဘယ္လို အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ဂုဏ္သိကၡာ ကိုယ္ ထိန္းသိမ္းၾကရင္ ဒါမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူးေလ.. တာဝန္ရွိတာကေတာ့ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္မွာ တာဝန္ရွိတာေပါ့..
အမ်ိဳးသားေတြက ဆြဲေဆာင္တယ္.. အမ်ိဳးသမီးေတြက မလြန္ဆန္ႏိုင္ၾကဘူး..။ ဒီေခတ္ၾကီးမွာ ဒါမ်ိဳးေတြ မဆန္းဘူး ဆိုေပမယ့္ ျမန္မာတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေတာ့ မျဖစ္သင့္တာေတြလို႕ ျမင္ေနဆဲပါပဲ..။
ခေရ ခ်င္းတူေပမယ္႔
ခံယူခ်က္ျခင္းမတူဘူးဗ်
ဆုပ္ကပ္ ဏီေရ... ဆုပ္ကပ္.....
ေျပာသူေတြက ေျပာလဲ ဂရုမစိုက္တဲ့လူေတြကလဲ ဒုနဲ႔ေဒးပဲ...
အေတြးေတြ လြဲေနၾကတာေလ...
ဘိုင္ဒယ္ေဝး... ဏီဏီလက္က သထိန္းလက္ေဟ့... :P
ခေရ ဆို ပင္ျမင့္မွာ ေနေန ေျမျပင္မွာ ေၾကြေၾကြ
ႏြမ္းေၾက ရင္ေတာင္ ရနံ႕ မပ်ယ္ တင့္တယ္ဆဲ မို႕။
ခေရ ရဲ႕ တန္ဖိုးကို ေလးစားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ပင္ျမင့္ေပၚကို တက္ေခၽြ လက္ထဲမွာေမႊ ရနံ႕ မေျပခင္ အာသာေျပ နမ္းရိႈက္ၿပီးမွ ေျခမြ ပစ္ရက္သူေတြကိုေတာ့ ......
ဒါလဲ မိုးပ်ံ ပဲ အန္တီညိဳေရ
ဏီလင္းေရ ...
အမလဲ ခေရပန္းေလးေတြကို သိပ္ႀကိဳက္တယ္။
ပန္းဆိုတာလဲ ေဒသအလိုက္ ... လူပုဂၢိဳလ္အလိုက္ ... တန္ဖိုးထားမႈခ်င္း မတူၾကဘူးေနာ္။
တခ်ဳိ႕က ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ခူးခ်င္ ေျခြခ်င္ၾကတယ္။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဘုရားလွဴဖို႔ အျမတ္တႏိုး ခူးၾက ေကာက္ၾကတယ္။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ပန္ဖို႔
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေစ်းမွာေရာင္းဖို႔
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ အလွၾကည့္ဖို႔ စသျဖင့္ေပါ့ ...
ရည္ရြယ္ခ်က္ခ်င္းကြာသလို တန္ဖိုးထားမႈခ်င္း ေနရာေပးခံရတာခ်င္း ကြာတယ္ေနာ္ ... ။
အမကေတာ့ ပန္းဆိုရင္ သဘာ၀ ပြင့္ေနတဲ့ အ႐ုိင္းပန္းေလးကအစ ခ်စ္တယ္။
ပန္းဆိုတာ အခ်ိန္တန္ေတာ့လဲ ညွဳိးႏြမ္း ေျခာက္ေသြ႔သြားမွာ ဆိုေပမဲ့ မႏြမ္းေျခာက္ခင္ တန္ဖိုးရွိရွိ က်က္သေရရွိရွိ လန္းဆန္းေစခ်င္ပါတယ္။ အခ်ိန္မတန္ခင္ ခူးေျခြ ဖ်က္ဆီးသူေတြနဲ႔ မေတြ႔ေစခ်င္ပါဘူး ဏီလင္းရယ္ ... ။
ဟုတ္...ကိုဏီး မွတ္သားသြားပါတယ္..။
သိပ္ေကာင္းတဲ႔ ပိုစ္႔ေလးပါပဲ..။
ဏီးဏီးေရ...မအားလို႔ခုမွေရာက္ရတယ္..နတ္သမီးေျပာသလိုပါပဲ..
ဒို႔ကေတာ့ ..ခေရပင္ေအာက္က ပိေတာက္ခ်စ္သူ...
ကိုဏီး ေရ
ေနေကာင္းရဲ႕လား လိုင္းမေကာင္း တာနဲ႕ အခုမွ ေလွ်ာက္လည္ ေနရတယ္ ဒါနဲ႕ လက္ထဲက ခေရေလး က လွလိုက္တာ ၾကည္႕ရင္နဲ႕ ေမႊးလာတယ္
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး
ပို႔စ္ေကာင္းေလးကို ဖတ္သြားပါတယ္ .. ကိုဏီေရ...
တန္ဖိုးထားမႈ႔ဆိုတာ ခံယူခ်က္ေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္ ထင္တယ္...
ေခတ္ကပဲ ေၿပာင္းေနတာလား.. လူေတြကပဲ ေၿပာင္းခ်င္ေနတာလားေတာ႔ မသိဘူး... ခက္ေနေတာ႔တာပဲ...
အရမ္းေကာင္းတဲ့ ပိုစ့္ေလးပါ အစ္ကို စာသားေလးလည္း အရမ္းမိုက္ သို႔ေသာ္ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးက ရင္ႏွင့္မဆန္႔ေအာင္ ၀မ္းနည္းရပါတယ္
အာဇာနည္က ေျပာတယ္ အဲဒီသီခ်င္းသိလား ဗ် ဘာတဲ႕
“ ျပန္ဆံုခ်ိန္က် ေျမမွာေၾကြလဲ ေကာက္ယူမယ္ ” တဲ႕
ခစ္ခစ္ ဆုိင္မလား မသိဘူး မန္႕သြားတယ္ ဗ်
ဒီကိစ ေတြဆုိတာက မိန္းကေလးေတြေပၚမွာ ၈၅ ရာခုိင္ႏႈန္းမူတည္တယ္ မိန္းကေလးဘက္က လိမ္မာရင္ လိမ္မာသလို ပါးနပ္ရင္ ပါးနပ္သလို ကုိင္တြယ္လုိ႕ရတယ္ (အယ္ အဲ႕လုိေျပာလုိ႕ မ်ား ကုိ ဆရာၾကီးမမွတ္ေနာ္ မ်ားက ခုမွ ကေလးပဲရွိေသးတာ)
ေယာက္်ားေတြကေတာ႕ ဘယ္ေယာက်္ားက ဥပုသ္ေစာင္႕ မလဲေနာ္ (ေယာက္်ားတုိင္းကုိ ဝါးလံုးရွည္နဲ႕မရမ္းပါ ေတာ္ေန ဝက္ ကုိ လာဆဲေနမွာစုိးလုိ႕) ဟိ
မိန္းကေလးတုိင္း ကုိယ္႕ကုိယ္ကုိ တန္ဖုိးထားႏိုင္ၾကပါေစ
စာရွည္သြားဘီ မမ ေရ အဲေလ ေယာင္လုိ႕ ကုိဏီေရ တာ႕တာ ခစ္ခစ္
ဒါနဲ႕စကားမစပ္ ကုိေဇာ္ ေျပာလုိ႕ “ကုိယ္႕အၾကိဳက္(၁)” ဖတ္ဖူးတယ္သိလား အရမ္းရယ္ရတာပဲ ခြီးးးးးခြီးးးး အဲဒါမ်ိဳးေလးေတြ ေရးဦးေနာ္
တာ႕တာ
ဘာမွမေျပာေတာ့ပါဘူး အားလံုးေျပာသြားၾကတာ စံုေနျပီ...
ခေရပန္းေလးလွတယ္....အနံ႔ကေလးပါရလုိက္တယ္...း)
ခုမွလိုင္းေကာင္းတုန္းေရာက္လာတာ....
ခင္တဲ႔
မိုးေငြ႔
အေၾကာင္းအရာေလးကို ကူးေျပာင္းဆက္စပ္ျပသြားတာသေဘာက်တယ္အစ္ကို။ တစ္ခုေလးပဲ ခေရအေၾကာင္းကေန ေနာက္အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ႐ုတ္တရက္ၾကီးမကူးပဲ စာဖတ္တဲ့လူကို ကူးလို႔ကူးသြားမွန္းမသိသာေအာင္ေခၚသြားရင္ ပိုေကာင္းမလားလို႔..။
ျမသန္းတင့္ရဲ႕ တံခါးအိုတစ္ခ်ပ္၏ခႏၶာေဗဒကို ခြဲစိတ္ၾကည့္ခ်င္းဆိုတဲ့ အက္ေဆးေလးဖတ္ၿပီး ေျပာၾကည့္တာ။ ဆရာလုပ္တာဟုတ္ဘူးေနာ္အစ္ကို။ စိတ္မဆိုးေၾကး..
ညီေလးေ၀လင္းေရ႕......
ကိုဏီေရးထားတာ ခံစားမႈစာစုပါဗ်ာ....။
အက္ေဆးမဟုတ္ပါဘူး....။
ဆရာႀကီးျမသန္းတင့္နဲ႔ေတာ့ compare မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ.......။
ကိုဏီက ၀ါသနာပါလို႔ေရးေနတဲ့ ၀ါသနာ႐ွင္သက္သက္အျဖစ္ပဲ ကိုယ္တိုင္ခံယူထားမိဆဲမို႔ပါ.....း)))
စိတ္လည္း.....မဆိုးပါဗ်ား........။
ခင္မင္ျခင္းအားျဖင့္.......
ဏီလင္းညိဳ
ေရာက္ခဲ့ပါတယ္ အစ္ကို ဏီလင္းညို...
အရမ္းကို တန္ဖိုးရွိတဲ့ Post ေကာင္းေလးပါ။
မိန္းကေလးေတြ ဖတ္ၿပီးေတြး မွတ္ယူသင့္တဲ့ အရာေတြပါ။
ညီမ ရဲ့ခံယူခ်က္မွာေတာ့ မိန္းကေလးက အဓိကပဲလို ့ထင္ပါတယ္။
၂ ဦးလံုးက ေစာင့္ထိန္းၾကရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။
အင္းးးအထက္ကတခ်ိဳ ့ အစ္ကိုေတြ အမေတြ မန္ ့ထားတဲ့ထဲမွာလည္း
အရမ္းကို တန္ဖိုးရွိတဲ့ အေတြးေလးေတြ ပါေနတာမို ့စာဖတ္သူအတြက္ေတာ့ ဗဟုသုတ နဲ ့အတူ လိုက္နာက်င့္သံုးစရာ
ေတြေပြ ့ပိုက္ၿပီး...:)
...ခင္မင္ေလးစားလွ်က္...ခင္မာလာေအာင္...:)
ကၽြန္ေတာ္သက္ပ်င္းခ်ေနရတဲ႔
မတက္နုိင္ေသာအေၾကာင္းအရာေတြေပါ႔ကုိဏီ
အဲဒါေတြကုိ ကုိယ္တုိင္ မိမိကုိယ္တုိင္ ဆင္ျခင္မွ အဲလိုပဲ ကိုယ္လို႔ တျခားသူလည္း သတိထားမွ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားထားကာမွ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြ အဆုိးကေန အေကာင္းျဖစ္လာမွာာာမုိ႔
လူတုိင္းလူတုိင္းမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္ဗ်ာ
ခက္တာက အခုေခတ္ကုိက အဲလို အဲလိုေတြအမ်ားၾကီးးးး.. ဟူူးးး ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိေတာ႔ဖူး
ကိုဏီ...
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့..
ဒီကိစၥကအင္မတန္ကိုနားလည္ရခက္တယ္အကိုရ...
ေပးသူနဲ႕ယူသူ..ၾကည္ျဖဴေနၾကေတာ့လဲ..
သက္ျပင္းခ်ယံုမွတပါး...ေပါ့အကိုရာ...
ညီမလည္းမအားတာနဲ႕..မလာျဖစ္ဘူးအကိုရ..
ခုမွဘဲစာလာဖတ္ျဖစ္ေတာ့တယ္..
ဆရာ...
အေဝးတစ္ေျမမွာ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေၾကြခဲ့တဲ့ ခေရေလးေတြ အမ်ားၾကီးပဲလား ေနာ္။ ခေရလို မိန္းခေလးေတြကို သနားမိတယ္။ ခေရလို မိန္းခေလးေတြ မရွိေစဖို ့ဆုေတာင္းေနမိတယ္။
ခေရပြင့္ပံုေလးယူသြားခ်င္တယ္
ယူမယ္ေနာ္
Post a Comment