Friday, January 21, 2011

ေကာင္းကင္မ်ားရဲ႕အထုပၸတၱိ (ၿငိတြယ္...)

အဲ့ဒီညက...
အိမ္အျပင္ဘက္မွာ လ,မသာခဲ့ဘူး......
ျမဴႏွင္းေတြကေတာ့....ေ၀့ေ၀့၀ဲ၀ဲႏိုင္လို႔ရယ္....။

အိမ္အတြင္းမွာေတာ့.....
ေဆာင္းညရဲ႕ ေအးစက္တဲ့လက္တံေတြ...
ၿပိဳလဲကာ....ယိုင္နဲ႔ေနခဲ့ၾကရတယ္....
ေႏြးေထြးမႈေတြက အသေခၤ်နဲ႔မို႔....။

အေ၀းကျပန္ေရာက္လာတဲ့ ငါ့သား...
ေရအရင္ခ်ိဳးမလား......၊ ထမင္းအရင္စားမလား...
တက္ႂကြေနခဲ့တဲ့ အေမ့ရဲ႕အသံ.....
ကၽြန္ေတာ္သိတယ္....အေမ....
အေမသိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္.....။
အေမ့မ်က္လံုးေလးေတြက....
ေကာင္းကင္က ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြလို......
တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔ လင္းလက္ေနခဲ့လို႔....။

ဟိုမွာ ရာသီဥတုဘယ္လိုတုန္း.....။
ငါ့သားေလးက ပင္ပန္းလာခဲ့တာ...
သူ႔ကို မေႏွာက္ယွက္ၾကနဲ႔.....။
ဒီည သားႀကိဳက္တဲ့ငါးရံ႕ဆီျပန္ဟင္းခ်က္ထားတယ္....။
ေၾသာ္ ဒါက အေမ့အတြက္၀ယ္လာတာတဲ့လား.......
ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ငါ့သားက အေမ့အႀကိဳက္သိသားပဲ....။
အေမေနေကာင္းတယ္ စိတ္မပူနဲ႔..
မင့္ကိုသာ အေမကစိတ္ပူေနတာ...။
စကားမစပ္ေလ....
အဲ့ဒီမင္းသားအသစ္က ငါ့သားေလးေလာက္ေတာင္မေခ်ာဘူး.....။
သားသိေအာင္ အေမေျပာျပရဦးမယ္....
သားျပန္လာေအာင္ရည္မွန္းၿပီး အေမခဏခဏအဓိဌာန္၀င္တယ္.... ။
အေမ့စကားသံေတြက ႐ႊန္း႐ႊန္းေ၀....
သို႔ေပမယ့္.....
အေမ့ရဲ႕ ဟန္ပန္ကခ်ည့္နဲ႔ေန....။

ဒီည အေမသိပ္စကားမ်ားေနတယ္ရယ္...လို႔....
မိသားစုက ၀ိုင္းက်ီစယ္စကားဆိုၾကေတာ့.....
အေမက အၿပံဳးမ်က္ေစာင္းနဲ႔တုန္႔ျပန္တယ္...။
ၿပီးေတာ့ေျပာတယ္....
ငါ့သားေလး.....ျပန္ေရာက္လာတာကိုးဟဲ့....တဲ့...။

ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့ရာ......
ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးနဲ႔....
အေဆာင္အေယာင္အားလံုးကို.....
လႊတ္ခ်၊ ေက်ာခိုင္းပစ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္.....
အေမ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းဆံုတဲ့ခဏမွာ....
အေမ့အနားနားကပ္ၿပီး.....
ကၽြန္ေတာ့္ကို သိပ္ခ်စ္တာပဲလားအေမရယ္...လို႔....
ခပ္တိုးတိုးေမးလိုက္မိေတာ့....
အေမက ငိုတယ္.....။

ၿပီးေတာ့.....
ကၽြန္ေတာ့္ကို ခပ္တင္းတင္းဖက္တြယ္ၿပီး...
တုန္ယင္တဲ့ေလသံနဲ႔ ဆိုေလတယ္....။
“သားရယ္......
သိပ္လြမ္းခဲ့ရတယ္......
ေနာက္တစ္ခါ အေ၀းႀကီးမသြားပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္...
အေမတို႔က အသက္ႀကီးခဲ့ၿပီ”.......တဲ့ေလ....။ ။

===================================================
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္....
ဏီလင္းညိဳ
၄၊ ဇန္န၀ါရီလ၊ ၂၀၁၁
ၾကာသာပေတးေန႔ (လြပ္လပ္ေရးေန႔)
နံနက္ ၀၀း၄၅ နာရီ။
(ျမန္မာျပည္)
ၿငိတြယ္....

===================================================

ကိုရင္ညိန္းစီစဥ္တဲ့ ၁၉၊ ၀၁၊ ၂၀၁၁ ရက္ေန႔(ျပာသိုလျပသိုလျပည့္ေန႔)မွာက်ေရာက္ခဲ့ေသာ အေမမ်ားေန႔အတြက္ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးထဲက ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ..။ ပံုေတြနဲ႔ လင့္ခ္ေတြနဲ႔ တင္ခ်င္ေပမယ့္လည္း...အဆင္မေျပျဖစ္ေနလို႔....ဒီအတိုင္းပဲ အလြမ္းေျပတင္မိလိုက္ပါတယ္...။

ပါ၀င္.. ေရးသားသူမ်ား ကေတာ႔...

ေကာင္းကင္ကို၊ ေက်ာ္ညိဳေသြး၊ ခန္႔ေန၊ ၿငိမ္းစိုးဦး၊ ေဆာင္းယြန္းလ၊ ညိမ္းညိဳ၊ ေတာေက်ာင္းဆရာ၊ တင့္ထူးေရႊ၊ ထြန္းေတာက္ေန၊ ဏီလင္းညိဳ၊ ပန္ဒိုရာ၊ ဗသားေခ်ာ၊ ဗညားရွိန္ (ခ) လင္းေခတ္ဒီႏို၊ မိုးျမင့္တိမ္၊ မိုးလိႈင္ည၊ မင္းယြန္း၊ မင္းသုခ၊ ေမာင္ခင္ေလး၊ ေမာင္ဖုန္းျမင့္၊ ေရႊျပည္သူ၊ ရႊန္းမီ၊ သင္ကာ၊ ဟန္သစ္ၿငိမ္၊ ဟယ္ရီလြင္၊ အမရာ၊ ဧဏီမင္း၊ အိုင္လြယ္ပန္၊ အိႁႏၵာ တို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ ကဗ်ာေလးကို သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုဆြဲထားေပးတဲ့ မပန္နဲ႔ စီစဥ္ခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူအားလံုးအား...ခင္မင္ေလးစားစြာေက်းဇူးတင္လွ်က္ပါ။

ေအာက္ကလင့္ခ္ကေလးကိုသြားၿပီး တစ္အုပ္လံုးကို...ေဒါင္းဖတ္ႏိုင္ပါတယ္.။
ကၽြန္ေတာ္တင္ဖို႔ အခက္အခဲျဖစ္ေနပါ၍........:P
http://www.lynnkhitdeno.net/2011/01/blog-post_19.html


=========================================================
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္......
ဏီလင္းညိဳ....
၂၂ရက္၊ ဇန္န၀ါရီလ၊ ၂၀၁၁ခုႏွစ္။
စေနေန႔။
နံနက္ ၁၁နာရီ ၅၀မိနစ္။
(ျမန္မာျပည္)