Wednesday, October 13, 2010

ေအာင္ပြဲအတြက္...အသင့္...




ေန၅နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ႐ွိေသးေသာ္လည္း ေကာင္းကင္ရဲ႕အေရာင္က ရီေ၀စြာျဖင့္ မႈန္ဖ်ဖ်ႏိုင္လြန္း လွသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ခပ္တိုးတိုးတိုက္ခတ္ေနေသာ ေလေျပတခ်ိဳ႕မွလြဲၿပီး သူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွအရာ အားလံုးၿငိမ္သက္ေနသလို႐ွိ၏။ သို႔ေသာ္ သူထိုင္ေနေသာစားပြဲခံုႏွင့္ အေတာ္လွမ္းေသာေနရာ႐ွိ ေနာက္ ဖက္ဆံုးေသာခံုမွစကားသံမ်ားကို တစ္ခါတစ္ရံ ၾကားေနရတတ္သည္။ လူ႐ႈပ္႐ႈပ္ကို မႀကိဳက္ေသာသူ႔အတြက္ အလုပ္မွာ ညေနခင္းလက္ဖက္ရည္ ေသာက္ခ်ိန္တိုင္း္ဒုတိယအခ်ိန္တြင္သာဆင္းေလ့႐ွိတာမို႔ ကင္တင္း(န္)တြင္ လူနည္းေနတာ အမွန္ပင္..။ ထို႔အျပင္ ကင္တင္း(န္)ဆင္းခ်ိန္မ်ားတြင္ အၿမဲလိုလို ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ကာ (မ်ားေသာအားျဖင့္) စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖင့္ တစ္ကုပ္ကုပ္စာေရးေန တတ္ေသာ သူ႔ကို သူငယ္ခ်င္း အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း အေႏွာက္အယွက္မေပးတတ္ၾက ပါ....။

ထိုင္ေနေသာ ေနရာေလးမွေနၿပီး တစ္စြန္းတစ္စျမင္ေနရေသာ ေကာင္းကင္ကို အဓိပြါယ္မဲ့စြာျဖင့္ေငး ေနမိခဲ့၏။ သူ႔ျမင္ကြင္းထဲမွ ေကာင္းကင္၏အေရာင္သည္ အံု႔ဆိုင္းရီေ၀လြန္းလွသည္။ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ လည္း......ထိုေကာင္းကင္ကဲ့သို႔ပင္ အံု႔ဆိုင္းဆိုင္း၊ မႈန္မႈိင္းမႈိင္းျဖစ္ေနခဲ့ရတာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ အျခား ေၾကာင့္ေတာ့မဟုတ္.....။ လြန္ခဲ့သည့္ ရက္အနည္းငယ္ေလာက္က သိခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ သာျဖစ္၏။

~~~~~@@@~~~~~

ထိုေန႔က စေနေန႔ျဖစ္၏။ အလုပ္မွျပန္ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း စက္အဖံုးေလးကိုဖြင့္ကာ ေကာ္နက္႐ွင္ ခ်ိတ္ၿပီး......ေမးလ္စစ္ရင္း သူစာေရးဖို႔ျပင္မိသည္။ ဘာစာမွမေရးျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာေနခဲ့ၿပီမို႔ပင္ျဖစ္၏။ ေရးလက္စ,စာမ်ားကို ဖြင့္ၾကည့္ေနဆဲခဏ.....

“သာမီးေရ”........ ဟုအစခ်ီေသာ ေျပာစကားေလးသံုးေလးေၾကာင္းက ဂ်ီေတာ့ခ္ေနရာမွ ေပၚလာသည္။ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ေထြေထြထူးထူးမဟုတ္ခဲ့....။ မအားလို႔...၊ ေမးလ္ ေတြျပန္စရာ႐ွိေနေသးလို႔ ေနာက္ေန႔က်မွေျပာေတာ့မည္ဟူ၍....။ ထိုစာေၾကာင္းေလးမ်ား ကိုဖတ္ရင္း သူၿပံဳးမိသည္။ ႐ွား႐ွားပါးပါး....သူ႔ကို က်ီစားစြာေခၚတတ္ေသာ အစ္ကိုႀကီးတစ္ ေယာက္အေၾကာင္းလည္း ေတြးမိလိုက္၏။ တျခားသူေတာ့မဟုတ္....။ ဘေလာ့ဂ္ေရးေသာ ေရးေဖာ္ေရးဖက္ ကိုႀကီးေက်ာက္ပင္ျဖစ္၏။ ေရးေဖာ္ ေရး ဖက္ဟုဆိုေသာ္လည္း သူ႔ထက္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္မွ်ႀကီးသည္။

စာေရးလွ်င္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း၊ အဆင္တန္ဆာ မထည့္ပဲ......ေဟာေဟာဒိုင္းဒိုင္းျဖင့္ ရယ္စရာမ်ား၊ သူငယ္ စဥ္က အေတြ႕အႀကံဳမ်ား၊ ထူးဆန္းသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ဖတ္ရသူမ်ားမၿငီးေငြ႔ေစရေအာင္ အေသာေဖာက္ၿပီးဗဟုသုတအျဖစ္ ေရးတတ္ေသာသူတစ္ေယာက္မို႔ ကိုႀကီးေက်ာက္ကို အမ်ားစုက ခင္ၾက၏။

ထိုအထဲတြင္ သူလည္း တစ္ေယာက္အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဂ်ီေတာ့ခ္တြင္လည္း သိပ္မ ေျပာျဖစ္....၊ ေမးလ္ေတြဘာေတြလည္း အျပန္အလွန္မပို႔ျဖစ္ခဲ့ၾက....။ သို႔ေပမယ့္ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးလြန္းလွတာ သူ႔ကိုယ္တိုင္မွလြဲၿပီး ဘယ္သူမွမသိႏိုင္ခဲ့..။

သူ႔ကို “သာမီးေရ႕”....ဟုေခၚသည္မွာလည္း အျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္မဟုတ္....။ ကိုႀကီး ေက်ာက္ကပင္ စတင္ထားခဲ့ေသာ ကိုယ့္အႀကိဳက္ဆိုသည့္ တက္ဂ္ပို႔စ္တစ္ခု သူ႔ထံတစ္ပတ္ ျပန္လည္ကာေရာက္ လာခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္ ကိုႀကီးေက်ာက္ေရးေသာ ေလသံအတိုင္း ရယ္စရာအျဖစ္သူေရးမိသည္။ မွတ္မွတ္ရ ရ ထိုအခ်ိန္ကတည္းက စ,ၿပီး သူ႔ကို သာမီးေရ....ဟု သာက်ီစားၿပီးေခၚခဲ့တာ အခုခ်ိန္ထက္ထိတိုင္ပင္ျဖစ္ခဲ့ ေလ၏။

လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္က (သူလည္း meniere’s diseases ဆိုသည့္ ေ၀ဒနာ စတင္ခံစားရ သည့္အခ်ိန္ႏွင့္ အတူတူေလာက္ပင္ျဖစ္မည္) ကိုႀကီးေက်ာက္ အသည္း ေရာဂါျဖင့္ ေဆး႐ံုတက္ရသည္ သတင္းရသည္။ ဘေလာ့ဂ္ေတြေပၚမွေနလည္း ဆုေတာင္း ေပးၾက၏။ ခြဲစိတ္ကုသမႈခံယူရမည္ဟု ဆိုၾက၏။ သူလည္း ေ၀ဒနာ အျပင္းခံစားေနရဆဲမို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာစြာျဖင့္ ကိုႀကီးေက်ာက္ထံအေရာက္သြားကာ အားေပး ခဲ့တာ မွတ္မိေနေသးခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုႀကီးေက်ာက္ ျပန္က်န္းမာလာက သူ႔ထက္အရင္ ဘေလာ့ဂ္ပို႔စ္ ေတြ အရင္အတိုင္းျပန္ေရးေနတာကို ျမင္ေတြ႕ေနခဲ့ရေတာ့ သူ႔စိတ္ေအးေနမိခဲ့၏။

သို႔ေသာ္....ေစာေစာက ကိုႀကီးေက်ာက္သူ႔ကို ႏႈတ္ဆက္ကာ ခ်က္ျခင္း လိုင္းေအာက္သြား ၿပီးေနာက္ပိုင္း တြင္ သူ႔စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္လာ၏။ ေရးလက္စ,စာကို ဆက္ေရးဖို႔ႀကိဳးစားမိတာလည္းမရ....။ ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္...စာေလးဘာေလးဖတ္ဦးမွပဲဟု ေတြးကာ သူ႔ဘေလာ့ဂ္သို႔ ၀င္မိသည္။ သူ႔ဘေလာ့ဂ္ ႐ွိ ခ်ိတ္ထားေသာ လင့္ခ္ေလးမ်ားကိုၾကည့္မိဆဲခဏ ေစာေစာက ကိုႀကီးေက်ာက္ရဲ႕ လင့္ခ္ကေလးကို သူ႔ မ်က္စိက တန္းခနဲျမင္၏။ ပို႔စ္ ေခါင္းစဥ္က “ယမမင္းထံသို႔ ေျခလွမ္း၁၈၀”.......ဟုေပးထားတာ ေတြ႕ရ သည္။ သူၿပံဳးရင္း ထိုလင့္ခ္ေလးကို ကလစ္ႏွိပ္လိုက္မိသည္။ စိတ္ထဲတြင္လည္း ခါတိုင္းလို ရယ္စရာအေတြ႕ အႀကံဳေလးပဲေနမွာဟု ေတြးမိလိုက္ေသး၏။

သို႔ေသာ္.....ထိုပို႔စ္ကို ဖတ္ၾကည့္ရင္း သူ႔ရင္ထဲတြင္ ထိတ္ခနဲျဖစ္သြားရ၏။ ဖတ္ၿပီးသြားခဲ့ေသာအခ်ိန္တြင္ သူ႔စိတ္ထဲေမာသြားသလို႐ွိသည္။ ကိုႀကီးေက်ာက္ အေျခအေနကို ျပန္ၿပီး ေကာင္းေနၿပီဟု သူထင္ထားခဲ့ ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ အသည္းကင္ဆာ ဟုဆို၏။

ကိုႀကီးေက်ာက္ကေတာ့ သူ႔ပိုစ္ထဲတြင္ ခင္မင္ေသာေရးေဖာ္ေရးဖက္မ်ားႏွင့္ စာဖတ္ၾက သူေမာင္ႏွမမ်ား အားအရင္ပံုစံအတိုင္း၊ အေရးအသားအတိုင္း ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္၊ ခပ္႐ႊန္း႐ႊန္းပဲ သူ႔ေရာဂါအေျခအေနကို အသိေပးေရးသားထားပါသည္။ ပို႔စ္ေလးကိုဖတ္ရင္း သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ကိုႀကီးေက်ာက္ကိုျမင္ေယာင္ၾကည့္မိ ၏။ ပို႔စ္ထဲတြင္ ေရးထားသလိုပံုစံအတိုင္း ကိုႀကီး ေက်ာက္တစ္ေယာက္ အမွန္တစ္ကယ္ ေနထိုင္၊ လုပ္ကိုင္ ေနလိမ့္မည္ဟုလည္း ယံုၾကည္မိသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔စိတ္အာ႐ံုမွ ထိုအေၾကာင္းအရာက လြယ္လြယ္ႏွင့္ ေဖ်ာက္ပစ္လို႔မရႏိုင္ခဲ့ပါ...။

~~~~~@@@~~~~~

သူ႔စိတ္ေတြသည္ အေတာ္ပင္ ေညာင္းညာေနခဲ့ၿပီဟု ဘာသာျပန္ေတြးမိ၏။ ထံုးစံအတိုင္း သူ႔စိတ္ေတြ ေညာင္းညာကိုက္ခဲတိုင္း၊ နားေထာင္ေနက်ျဖစ္ေသာ သီခ်င္းေလးမ်ားကိုနားေထာင္ရန္ အိတ္ထဲမွ လက္ကိုင္ဖုန္းအစုတ္ေလးကို သူထုတ္လိုက္မိသည္။ သူ႔လက္မ်ားက မရည္႐ြယ္စြာျဖင့္...အမ္ပီဖိုး သီခ်င္း ေလးတစ္ပုဒ္ကိုဖြင့္ရင္း နားေထာင္ေနမိလိုက္သည္။ နားေထာင္ရင္း.....သူကိုႀကီးေက်ာက္ကို သတိရ လာမိသည္။

ကိုႀကီးေက်ာက္ ပို႔စ္ကိုဖတ္ၿပီးစဥ္က ဘာေရးလို႔ေရးခဲ့ရမွန္းမသိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားခဲ့ရေသာ သူ႔အတြက္ (သူ႔ဘာသာ နားလည္သလို ဘာသာျပန္ကာ) ခံစားမိေသာ သီခ်င္း ေလးထဲတြင္ သူေျပာခ်င္ေန ခဲ့ေသာ စကားလံုးအခ်ိဳ႕ပါေနခဲ့တာမို႔ ဘေလာ့ဂ္ေပၚတြင္ ကို ႀကီးေက်ာက္အတြက္ အမွတ္တရ တင္ဖို႔စိတ္ကူးရမိသည္။ အျခားေသာေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ကိုႀကီးေက်ာက္၏ စာဖတ္သူမ်ားသည္လည္း သူႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ်ပင္ ထိုစကားမ်ိဳးကို ဆိုခ်င္ေနၾကမည္ထင္ပါသည္။



Ready For The Victory.....
....................
You’re in our hearts
Just from round to round
And you will be the champion
The king without a crown

Like a fireball (Like a fireball)
You never never give up (Never give up)
Hear the engine call (Hear the engine)
Waiting for a start

Can’t you see
We’re ready for the victory
It’s a clear
You’re hero just for you and me
I feel, we’re in the pole position team
Oh..... can’t you see
It’s like a dream

From Australia to USA
And from Italy to Germany
And from San Marino to Canada
He is our biggest star

Oh.......you cannot lose
If you have lucky hand
And you will be the hero
You have many friends

Oh....dreams we cannot buy (Cannot buy)
But you will win again (Win again)
Nobody does it better (Does it better)
Through passion and through pain

~~~~@@@~~~~


သီခ်င္းေလး....ၿပီးဆံုးသြားေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္သို႔ျပန္၀င္ရန္ သူထိုင္ရာမွ ထမိ၏။ အေတြးထဲတြင္ ကိုႀကီး ေက်ာက္ရဲ႕အေၾကာင္းက ေနရာယူထားၾကဆဲ...။

သို႔ေသာ္... ထိုသီခ်င္းေလးထဲက စာသားအခ်ိဳ႕အတိုင္း ကိုႀကီးေက်ာက္တစ္ေယာက္ႀကိဳးစားေနခဲ့လိမ္မည္ ဟု သူ႔ရင္ထဲမွ ယံုၾကည္မိေနဆဲပင္......။               ။

                       ~~~~~@@@~~~~~@@@~~~~~@@@~~~~~


ပံုေလးကို ဒီေနရာေလးကေန ယူသံုးခဲ့ပါတယ္ခင္ဗ်ာ.....။
=======================================================
ခင္မင္ေလးစားရေသာ ကိုႀကီးေက်ာက္အတြက္ မေနႏိုင္လြန္းလို႔ေရးမိလိုက္တဲ့ စာေလးပါ ခင္ဗ်ာ....။ ယူက်ဴ႕ကသီခ်င္းေလးကို right click ႏွိပ္ၿပီးေဒါင္းနားေထာင္ႏိုင္ပါတယ္....။
=======================================================
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္......
ဏီလင္းညိဳ

18 comments:

မိုးယံ said...

သာမီး အန္တီညိဳေရ။ သူမ်ားကိုလဲ စိတ္ပူ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လဲစိတ္ပူ။

ဘေက်ာက္ကေတာ့ ဘာမထီ စတိုင္လ္နဲ႕ ရင္ဆိုင္ေနတာေနာ္။ ယံုၾကည္လိုက္ပါ ဆရာ၀န္ေတြ ခန္႕မွန္းခ်က္လြဲတာလို႕။ (ျဖစ္တတ္တာ အမွန္ပဲေလ)။ ဒီေလာက္တိုးတက္ေနတဲ့ ေဆးပညာေခတ္ႀကီးမွာ မနက္ျဖန္ အျမစ္ျပတ္ကုႏိုင္တဲ့ေဆး မေပၚဘူးလို႕ ဘယ္သူ တပ္အပ္ေျပာႏိုင္လို႕လဲ။ ဘေက်ာက္အခုကုေနတဲ့ နည္းကလဲ အေကာင္းဆံုးနည္းပဲေလ။

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ေနေကာင္းေအာင္ေန သာမီးေရ..
မာမီ သာမီးနဲ႕ ေအးေအးေဆးေဆးေျပာခ်င္ပါေသးတယ္..
မာမီေရာဂါက တကယ္ေတာ့ ဆရာဝန္ေတြေျပာသေလာက္မဆိုးပါဘူး..
ေရာဂါကိုေဆးေသာက္ျပီးေသးေအာင္လုပ္ျပီးခြဲလို႔ရပါေသးတယ္..သူတို႕က တေယာက္ထဲသမားဆိုေတာ့ ေနလဲအေၾကာင္းမထူး ဘူးဆိုျပီးစိတ္ဓါတ္က်ျပီး ေသေအာင္ေျပာၾကတာ.. မာမီကို ဒီလိုလာစမ္းလို႔ဘာရမလဲ..ဟင္း.
ေနာက္ အႏွစ္ ၂၀ ေအးေအးေဆးေဆး ေနျပလိုက္မယ္..

ေမဓာ၀ီ said...

သီခ်င္းေလး နားေထာင္သြားတယ္ ဏီလင္းေရ ...
ဘေက်ာက္အတြက္ စိတ္မေကာင္းေပမဲ့ ဘေက်ာက္ အားလံုးကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ရမယ္လို႔ ရင္ထဲမွာ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ယံုၾကည္ေနတယ္။
ဏီလင္းလဲ က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ အေန အစားဆင္ျခင္ၿပီး ေဆးမွန္မွန္ေသာက္အံုး။

အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ said...

ကိုႀကီးေက်ာက္ဆိုၿပီး ဘေလာဂါေမာင္ႏွမမ်ား ဆုေတာင္းေပးေနတာကို ျမင္ေနတာေတာ႔ ၾကာပါၿပီ။ မေလးနဲ႔ကိုႀကီးေက်ာက္နဲ႔ မသိေပမယ္႔ လူလူခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာ စာနာၿပီး ခုလိုခက္ခဲတဲ႔အခ်ိန္ကို ျဖတ္သန္းေနၾကတဲ႔.. ကာယကံရွင္ေကာ မိသားစုတြက္ပါ.. ဒီေနရာကေန ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သလိုက္ပါတယ္။

ယြန္း said...

ဘေက်ာက္ကေတာ့ စံပဲ..ေအးေဆးပဲေတြ ့လားး
ဘာမထီေက်ာက္... သက္ေတာ္၁၀၀ထိရွည္မွာပါ ..
ဆရာ၀န္ေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ ..ယံုဘူးး
ကိုဏီးလဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဂရုစိုက္ပါေလ..

ခင္တဲ့
ယြန္း

စႏၵကူး said...

ဏီလင္းညိုေရးထားတာေရာ.. ကိုၾကီးေက်ာ္ျပန္ေရးထားတာဖတ္ျပီး ျပံဳးမိပါ ရဲ႕။

ခေရညိဳ said...

ဏီလင္းေရ အမတို႕တေတြက
" ငပိသည္က အိပ္ျပီး ဆားသည္က ေခြးေမာင္း" ဆိုသလိုျဖစ္ေနျပီေနာ္။
တကယ္ပဲ ဦးေလးၾကီးကို ေလးစားတယ္
သူကေတာ့ ေအးေဆးပဲ ...

SHWE ZIN U said...

ကိုဏီ ေရ

ကိုႀကီးေက်ာက္ အတြက္ အမွတ္တရ ေလး ဖတ္သြားတယ္ ကိုႀကီးေက်ာက္ ႀကီး ေနေကာင္းေတာ႔မွာ သိလား စိတ္မပူ နဲ႕ အသက္၂ဝဝဝ ေက်ာက္တဲ႕

ခင္တဲ႕
ေရႊစင္ဦး

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

စိတ္တဲ႕......
စိတ္သာအဓိကပါ
မေသခ်င္ေသးတဲ႕စိတ္ရယ္၊ ငါမေသဘူးလို႕ ယံုၾကည္ေနတဲ႕စိတ္ရယ္က ကိုၾကီးေက်ာက္ကို ေအာင္ပြဲ ရေစႏိုင္ပါလိမ္႕မယ္..
ခုေလသံနဲ႕ဆို ကိုၾကီးေက်ာက္က ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မ်ားစြာ စာေရးေနႏိုင္ဦးမွာပါ
ယံုၾကည္တယ္...

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

ဘေက်ာက္ကိုေတာ႔ မခ်ီးက်ဴးပဲနဲ႔ကို မေနႏိုင္ၿဖစ္ရပါတယ္...
ဘေက်ာက္ေၿပာသလိုပါပဲ..စိတ္ကသာလွ်င္အေရးႀကီးတာပါ..
ေဆးမွန္မွန္ေသာက္ၿပီး ေပ်ာ္ေအာင္ေနရင္ အႏွစ္(၂၀)ေလာက္ေတာ႔ ေအးေဆးပါ..။
ဘေက်ာက္ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

ေမ႔လို႕....
ကိုဏီလည္း က်န္းမာေရးဂရုစိုက္အံုးေနာ္..
ကိုဏီရဲ႕ ေခါင္းအေၿခအေနေရာ...သက္သာရဲ႕လား..
မူးေနတုန္းပဲလား..
သိပ္မေသာက္နဲ႔..ဟိ

*(အေပ်ာ္အပ်က္ ေရးခဲ႔ေပမယ္႔
ရင္ထဲမွာ ေလးေလးနက္နက္ေတြးတတ္တာ နတ္သမီးရဲ႕အက်င္႔တခုပါ၊ မိဘ(၂)ပါး ကိုယ္႔ေရွ႕မွာ ကြယ္လြန္သြားၿပီးကတည္းက
ဆရာဝန္ရဲ႕ “မရေတာ႔ဘူး” “လုပ္စရာရွိတာလုပ္ထားေတာ႔”..
ဆိုတဲ႔စကားမ်ိဳးေတြကို ႀကားရင္ အတိတ္ကို ၿပန္သတိရတယ္၊ စိတ္ေတြထိန္းမရေအာင္ၿဖစ္ရတယ္၊ ေႀကကြဲရတယ္...။
အဲဒါေႀကာင္႔ အဲဒီလိုစကားလံုးမ်ိဳးေတြႀကားရင္ မိဘနဲ႕ထပ္တူ အရမ္းခံစားရတယ္။ )

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ငါတုိ႔ အကိုၾကီးရဲ႕ စိတ္ဓါတ္မာေက်ာမႈအတြက္ ငါတို႔ ဂုဏ္ယူရမယ္ မဟုတ္လား။ ဒါဟာ လူတိုင္းလက္စြဲထားမယ့္ ဘဝ ေနနည္းလည္း ျဖစ္တယ္။
ထုတ္မေျပာျဖစ္ေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းျခင္းနဲ႔ ဝမ္းနည္းမႈက ထပ္တူပါပဲ။

rose of sharon said...

လာလည္သြားတယ္ သာမီးေရ... ကိုၾကီးေက်ာက္ကိုေတာ႔ တကယ္ကိုေလးစားမိပါတယ္

လင်းခေတ်ဒီနို said...

တိုတိုေက်ာက္ေရ အာဂ်ား အာဂ်ား ဖိုက္တင္းးး

ေသာ္ဇင္စိုး said...

ခုမွွသိရတာကိုဏီး..

blackroze said...

ညီမလဲကိုႀကီးေက်ာက္နဲ႕မသိပါဘူး
ဒါေပမဲ့..အခုလိုဆိုေတာင္းေပးတာေတြ..
ကိုႀကီးေက်ာက္နဲ႕ပတ္သက္ၿပီးေရးတာေတြဖတ္ရေတာ့
တကယ္ဘဲစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္..
မႀကီးေခ်ာေျပာသလိုပါဘဲ...
စိတ္သာအဓိကပါ..
ဘယ္ေတာ့မွအရံႈးမေပးဘူးဆိုတဲ့
စိတ္ဓါတ္ထားပါလို႕...

ျမေသြးနီ said...

ကိုဏီေရ...
ကိုႀကီးေက်ာက္လို စိတ္မ်ဳိးကေတာ့ ေၾသာခ်ေလာက္တယ္..။
သူ႕လိုစိတ္မ်ဳိး ကိုယ္ေတြအလွည့္ထားႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္..။
ျမေသြးနီလည္း အလုပ္ပိေနလို႕ အခုမွေရာက္ႏိုင္ေတာ့တယ္။
ကိုဏီလည္း မူးတုန္းလား..?
ေလွ်ာ့ေသာက္ သာမီးေရ...။ ေလွ်ာ့ေသာက္..။

ျမေသြးနီ said...

ကိုဏီေရ...
ကိုႀကီးေက်ာက္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကိုေတာ့ တကယ္ေလးစားတယ္။
ကိုယ္ေတြ သူ႕ေနရာမွာ ဒီလိုစိတ္ထားႏိုင္ဖို႕ လြယ္မယ္မထင္ဘူး..။
ေသမင္းကိုသေရာ္.. စိတ္ကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ထားနိုင္တာေလးစားတယ္။ အဟုတ္။ ကိုဏီေရာ..မူးေသးလား..? မိတ္ေဆြအားလံုးကို ေနေကာင္းက်န္းမာစြာနဲ႕ စာေတြေရးတာ.. ကြန္မန္႕ေတြေပးတာ.. အိမ္ေတြလည္ေနတာ ျမင္ေတြ႕ေနခ်င္ပါတယ္ရွင္..။