ဟို.... တစ္ေလာကပါပဲ....။
မနက္ အိပ္ယာထေတာ့ အလုပ္မသြားေသးခင္ ရသမွ်အခ်ိန္ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္ေမးလ္စစ္ ၾကည့္လိုက္မိ ပါတယ္...။ ဒါက အၿမဲတမ္းကၽြန္ေတာ္လုပ္ေနက် အက်င့္ေလးတစ္ခုပါပဲ....၊ ခ်က္ခ်င္းမျပန္ျဖစ္ေသးေပမယ့္ ျပန္ေရာက္ရင္ reply လုပ္ဖို႔ မွတ္ထားရတာမို႔ပါ...။
အဲ့ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခင္တဲ့ ညီေလးတစ္ေယာက္ပို႔ထားတဲ့ ေမးလ္ေလးတစ္ေစာင္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ခုံးႏွစ္ဖက္ အတြန္႔ခ်ိဳးသြားမိရပါတယ္...။ တစ္ျခားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး၊ အဲ့ဒီ ညီေလးရဲ႕ စာေတြကို ျပင္ ဆင္ျဖတ္ေတာက္ၿပီး ဆိုက္ဒ္တစ္ခုမွာ တင္ထားတယ္ဆိုတဲ့ ေမးလ္ေလးေၾကာင့္ပါပဲ...။ စကားမစပ္ေျပာ ျပရရင္ အဲ့ဒီညီေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က အခုလိုမေတာက္တစ္ေခါက္ ဘေလာ့ဂ္ေရးရင္းနဲ႔မွသိကၽြမ္းခဲ့ရတာပါ...။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူ ေတာ္ေတာ္ခင္ျဖစ္ပါတယ္...။ သူ႔ဘေလာ့ဂ္ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္သြားသြားေနာက္ တာကို တခ်ိဳ႕ေတြဆိုသိမွာပါ...။ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာ စ,ရတာအားမရလို႔ပါပဲ...။ စိတ္သိပ္မဆိုးတတ္တဲ့ ခင္စရာ ေကာင္းတဲ့ ညီေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ...။ (ကၽြန္ေတာ္ အျပင္မွာ အစသန္တာ တခ်ိဳ႕ ေတြသိပါတယ္....း))
အဲ့ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေမးလ္ထဲမွာ သူထည့္ေပးထားတဲ့ လင့္ခ္ေလးကို ႏွိပ္ၿပီးခ်က္ျခင္း သြားလိုက္မိေတာ့ ဟိုက္ခ,နဲျဖစ္သြားရပါတယ္...။ အမွန္အကန္ကို လုပ္ထားတာပါ...။ ပလိန္းႀကီးလို႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္ပါတယ္...။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး မေကာင္းဘူး ျဖစ္သြားရပါတယ္...။ ဒါေပမယ့္ နာရီစက္သံ တစ္ခ်က္ ခ်က္က ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အလုပ္ခ်ိန္နီး ကပ္ေနၿပီလို႔ ေျပာေနတာမို႔ အလုပ္ကို ကမန္းကတန္းထြက္ခဲ့ရတယ္...၊ အဲ့ဒီကိစၥက ေခါင္းထဲကမထြက္ႏိုင္ခဲ့ရဘူး...။ စဥ္းစားေနမိတာ တစ္ေနကုန္နီးပါးပဲ....။
ဟုတ္တယ္ေလ...။ အြန္လိုင္းမွာ ၀ါသနာအရ စာေတြ ကဗ်ာေတြ ေရးေနၾကတဲ့သူအမ်ားစုဟာ ဒီလုိ ျပႆနာမ်ိဳးကို တစ္ေန႔မဟုတ္ တစ္ေန႔ေတာ့ ႀကံဳရမွာပါပဲ...။ (စာေပ စည္းကမ္းမ႐ွိတာလား...၊ မသိတာ လားေတာ့မေျပာတတ္ပါဘူး....။) ေပၚတင္ႀကီး စာတစ္ပုဒ္လံုးကိုကူးယူၿပီး ေအာက္က ကိုယ့္နာမည္ကို ခပ္ တည္တည္နဲ႔ တပ္ထားတာမ်ိဳးေတြကို ျမင္ဖူးၾကားဖူး ပါတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ခင္ေနတဲ့ အစ္မ တစ္ေယာက္ ဆို ခဏခဏခံရပါတယ္...။ အခုအျဖစ္ကေတာ့ အဲ့ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳးထက္ပိုဆိုးတယ္လို႔ထင္မိရတယ္...။ ကိုယ့္ စာကို ကူးယူထားတာေတာ့ ဟုတ္တယ္...၊ ဒါေပမယ့္ စြပ္ဆြဲစရာ၊ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပစရာ မယ္မယ္ရရမ ႐ွိဘူး...။ ကိုယ့္စာကို သူ႔စာလိုလုပ္ထားတာကိုး.....။ ဥပမာ... ကၽြန္ေတာ္ေနရာမွာ ကၽြန္မ ထည့္တာမ်ိဳး၊ စာ ပိုဒ္ေလးရဲ႕ အစမွာ သူ႔ပိုင္ အာေဘာ္ေလးေတြ တစ္ေၾကာင္းႏွစ္ေၾကာင္း ေလာက္ထည့္တာမ်ိဳး၊ အပိတ္ေန ရာေလးမွာ နည္းနည္းထပ္ကြန္႔လိုက္တာမ်ိဳး... စတာမ်ိဳးေလးေတြေပါ့...။
စာတစ္ပုဒ္၊ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဆိုတာ... လြယ္လြယ္နဲ႔ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ခံစား ၿပီးေရးဖူးတဲ့ စာ ေရးသူတိုင္းသိၾကပါတယ္...။ အရင္ဆံုး ေတြးရတယ္...၊ ခံစားရတယ္...၊ ၿပီးရင္ ဖတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ အဆင္ေျပဖို႔ ေခ်ာေမြ႕အခ်ိတ္အဆက္မိေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးေရးရပါတယ္...၊ ေရးထားတဲ့ စာနဲ႔လိုက္ဖက္ မယ့္ပံုေလးေတြကို ဂူးဂဲလ္မွာ ေတာနင္းၿပီး႐ွာရ ေဖြရတယ္...၊ ၿပီးရင္ သတ္ပံုစစ္ရတယ္...၊ စာလံုးေလးေတြ ဟိုဘက္သည္ဘက္ ညီညာေနရဖို႔ အတြက္ (ကၽြန္ေတာ္ဆိုရင္ေျပာတာပါ) လိုက္ညွိရတယ္...။ ေျပာရရင္ ေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ မလြယ္တာကေတာ့ အမွန္ပါ...။ အမ်ားက လက္ခံၿပီးဖတ္႐ႈႏိုင္ဖို႔အတြက္ စာေကာင္း တစ္ပုဒ္၊ ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ ရင္ဘတ္ထဲက ထြက္က်လာ႐ံုနဲ႔တင္မရပါဘူး။ ဘေလာ့ဂ္ေပၚကိုေရာက္ ေအာင္ ဘယ္လိုပံုစံနည္းနဲ႔ အားထုတ္ရေသးသလဲဆိုတာ ဘေလာ့ဂ္ေရးသူတိုင္း သိပါတယ္...။
အဲ့ဒီလို ေမြးထုတ္လိုက္ရတဲ့ စာေလးေတြ၊ ကဗ်ာေလးေတြကို ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးခဲ့ရတဲ့ ကာယကံ႐ွင္ ေတြအေနနဲ႔ အမ်ားႀကီး တန္ဖိုးထားတတ္ၾကတာ မလြန္ေလာက္ပါဘူးလို႔ လည္း ကၽြန္ေတာ္ျမင္မိပါတယ္...။ အၿမဲတမ္း အရိပ္တစ္ၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ မေန႐ံုတစ္မယ္ပါပဲ...။ မသိတဲ့ သူေတြကေတာ့ ေျပာခ်င္ေျပာၾကပါလိမ့္ မယ္... “အလကား... အျဖစ္သည္းေနၾကတာပါလို႔”....။ ဒါေပမယ့္ ရင္ဘတ္ျခင္းတူသူေတြကေတာ့ နား လည္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္...။
မ်ားေသာအားျဖင့္ တခ်ိဳ႕ဆိုဒ္ကေလးေတြရဲ႕ ဆိုဒ္ဘားေနရာမွာ “ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ စာေလးေတြကို ယူ သံုးမယ္ဆိုရင္ နာမည္ေလးတစ္ဆိတ္ေလာက္၊ လင့္ခ္ေလးတစ္ဆိတ္ ေလာက္ၫႊန္းေပးၾကပါ ခင္ဗ်ာ/႐ွင္”... ဆိုတဲ့ စာသားေလးေတြကိုျမင္ရတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ေလးေတြ အၿမဲျဖစ္ရ ပါတယ္...။ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈကို အသိ အမွတ္ျပဳတာေလးတစ္ခုကို ခံယူခ်င္တာကလြဲလို႔ တစ္ျခား ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္မွလည္းမ႐ွိဘူးဆိုတာ နားလည္မိလို႔ပါပဲ...။ ဒီေလာက္ သတိေပးေတာင္းပန္ထားတဲ့ စာေလးေတြ႐ွိေနတာေတာင္မွ ဒီကိစၥေလးေတြ မၾကာခဏျဖစ္ျဖစ္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိပါ တယ္...။ ေနာက္ၿပီး... အဲ့ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးေတြ ႀကံဳရၾကားရတိုင္းလည္း... စိတ္ထဲမွာ ဘာျဖစ္လို႔မ်ားအဲ့ ဒီလို လုပ္ခ်င္ၾကရတာလည္းမသိဘူး...လို႔ ေတြးမိတတ္ျပန္ပါေသးတယ္...။ အားလံုး ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္႐ွိရင္ ဘယ္ ေလာက္ေတာင္ေကာင္းမလဲလို႔ (မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိသိနဲ႔ကို) ေတြးမိျပန္ပါေသးတယ္...။
ဒီေနရာမွာ ေမးခ်င္စရာ ေမးခြန္းေလးတစ္ခု႐ွိလာႏိုင္ပါတယ္ ။ “အကူးမခံခ်င္ရင္ ဘေလာ့ဂ္ စာမ်က္ႏွာ ေတြေပၚ မတင္နဲ႔ေပါ့”... ဆိုတဲ့စကားေလးပါပဲ...။ ဟုတ္ပါတယ္...။ ဒါေပမယ့္ ဒီ အြန္လိုင္းစာမ်က္ႏွာေလး ေတြေပၚကိုတင္တယ္ဆိုတာက ကိုယ္ေရးထားတဲ့ စာေလးေတြကို သူမ်ားတစ္ကာက ဘယ္လိုျမင္တယ္...၊ ဘယ္လိုခံစားမိတယ္ ဆိုတာေလးေတြကို ေ၀မွ်ခံ စားစြာနဲ႔ သိခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးေၾကာင့္လို႔ ကၽြန္ ေတာ္ျမင္မိပါတယ္...။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္ေတြကုန္ခံ၊ ေငြကုန္ခံ၊ လူပင္ပန္းခံၿပီး ဒီစာမ်က္ႏွာေလးေတြ ေပၚကို ေရးထားသမွ်ေလးေတြ ခံစားမိသမွ်ေလးေတြ တင္ေနၾကတာပါ...။ အကူးခံခ်င္လို႔ တင္တာမဟုတ္ ဘူးဆိုတာ က်ိန္းေသပါတယ္....။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ပိုင္ဦးေႏွာက္ကို မသံုးခ်င္ပဲနဲ႔ ျဖတ္လမ္းနည္းနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ ရပ္၀န္းမွာ ႐ွင္သန္ခ်င္တဲ့ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကူးမယ္ဆိုတာခ်ည္းပါပဲ...။ (ကမာၻေက်ာ္ ေရကူး ခ်န္ပီယံေတာင္ မ်က္ရည္ယို႐ႊဲ... ငိုပြဲဆင္ႏႊဲသြားႏိုင္ေလာက္ပါတယ္....း)) ဘယ္လိုနည္းမ်ိဳး ပဲသံုးသံုးပါ...။ ကူးခ်ခ်င္တဲ့သူက ေတာ့ ရေအာင္ကူးမွာပါပဲ...။ ကိုယ့္စာကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္လို႔ ကူးတယ္ဆိုေပမယ့္ အဲ့ဒီလိုနည္းမ်ိဳးနဲ႔ ကိုယ့္စာကို သူ႔စာလုပ္တာမ်ိဳးကေတာ့ ဘယ္လို လူမ်ိဳးမွ ႏွစ္သက္စြာနဲ႔ ေျဖသိမ့္ႏိုင္မယ္မထင္ပါဘူး...။
အစက ေျပာခဲ့တာကိုျပန္ေကာက္ေျပာရရင္ စာကိုကူးယူခံရတာထက္၊ ဖ်က္လို႔ဖ်က္ဆီးလုပ္တာမ်ိဳးခံရတာ က ပိုဆိုးမယ္လို႔ ျမင္မိတယ္ဆိုတာေလးပါပဲ...။ (ကူးယူခံရတာလည္း...ဆိုးပါတယ္ေနာ္....၊ ေတာ္ၾကာ မ ဆိုးဘူးေျပာတယ္ထင္မွာစိုးလို႔ပါခင္ဗ်ာ....း))
~~~~~@@@@@~~~~~
ပံုေလးကို ဒီေနရာေလးမွ ယူသံုးပါတယ္ခင္ဗ်ာ....။
(မည္သူ႔ကိုမွ မရည္႐ြယ္ပါ...။ တိုက္ဆိုင္မႈ႐ွိက ခြင့္လႊတ္ပါခင္ဗ်ာ....။)
သူငယ္ခ်င္း...ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအားလံုး...စိတ္အေႏွာက္အယွက္ကင္းကင္းနဲ႔ စာေတြအမ်ားႀကီးေရး ႏိုင္ပါေစခင္ဗ်ာ။
သူငယ္ခ်င္း...ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအားလံုး...စိတ္အေႏွာက္အယွက္ကင္းကင္းနဲ႔ စာေတြအမ်ားႀကီးေရး ႏိုင္ပါေစခင္ဗ်ာ။
======================================
ညီေလး ကိုတူး အတြက္ အမွတ္တရ.....။
======================================
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္.......
ဏီလင္းညိဳ
29 comments:
ဒီလိုပဲ ကိုဏီေရ...
အဲဒီထက္ဆိုတာ ေျပာရဦးမလား။ ကုိယ္႔စာကို သူက ေအာက္ကေန သူ႕နာမည္တပ္ျပီး ကိုယ္႕စီကို “ ဖတ္ေစခ်င္လို႔ တကူးတက ပို႔ေပးတာပါ. ” တဲ႔ဗ်ာ။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေက်းဇူးတင္ဖို႔ ေကာင္းလဲ။
တခါတေလလည္း ဝမ္းနည္းမိတယ္။
တခါတေလလည္း စိတ္ဆိုးတယ္။
တခါတေလလည္း ေဒါသေတြထြက္တယ္။
တခါတေလလည္း စိတ္ကုန္တယ္။
ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္႕ဘေလာ႔ကို လာလာဖတ္ေနတဲ႔ စာဖတ္သူေတြကို အားနာေနလို႔ အသက္ဆက္ေနတာပါ။
နည္းနည္းေတာ႔ ခံစားေပးဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ငါသာ သူ႕ေနရာမွာ ဆိုျပီး..။ သူတို႕လည္း ျပန္ၾကံဳလာရင္ ခံစားတတ္ပါမွာ။
ဒါထက္...ေျပာစရာရွိတယ္ဗ်ိဳ႕..။ အေကာင္႔ အက္ထားတယ္။ ဟဲဟဲ..ႏွိပ္စက္စရာ ရွိတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ.။
ကိုေဇာ္
ေစာေစာစီးစီး လာဖတ္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္ အကို..... ခဏခဏ ဒါမ်ိဳးေတြ ၾကားေနရတယ္။ ကူးခ်ၿပီးေတာ့ သူတို႔က ေခါင္းစဥ္ျပင္ စာေတြျပန္ျပင္နဲ႔ ကိုေရးထားတဲ့စာေလး ဖ်က္စီးခံရတယ္။ ဘေလာဂ့္ေရးမယ္ဆိုရင္ ဘေလာဂ့္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေစာင့္ထိန္းသင့္တာေလးေတြ ကိုေတာ့ ေစာင့္ထိန္းသင့္တယ္ ထင္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေရးထားသူရဲ႕ ရင္ထဲက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ စာေတြဟာ ကာယကံရွင္အတြက္ေတာ့ တန္ဖိုးရွိလွပါတယ္။ Credit ေလးေပးၿပီး မွ်ေ၀ခ်င္ရင္လည္း ရတာပဲေလ...။ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ကိုဏီးရယ္။
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ေက်းဇူး.. အစ္ကုိ..
ဒီလိုပို႔စ္ေလးတင္ေပးလို႔ ...
ဟုတ္ပါတယ္... အစ္ကုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က မတက္တေခါက္ဘေလာ႔ဂ္ေလး ေရးရင္းနဲ႔မွ ညီအစ္ကုိအရင္းေတြကုိ ခင္မင္မိခဲ႔တာပါ... (အစ္ကုိက အစေတာ႔ ေတာ္ေတာ္သန္တယ္ေနာ္.. အဟီး )
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ စာေပေတြကို ေလးစားျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားေစခ်င္တာပါဗ်ာ...
ဒါကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ဆႏၵအမွန္ပါ..
အင္း... ဘာေျပာရမလဲ.... စဥ္းစားမရတာက ကိုယ္မေရးႏိုင္ပဲနဲ႔ ဘာလို႔ နာမည္ေကာင္းလိုခ်င္သလဲေပါ့ဗ်ာ... ကူးတယ္ဆိုကတည္းက ေကာင္းလို႔ကူးတယ္... ဒီေကာင္းတာကို တင္ရင္ နာမည္ေကာင္းရမယ္ဆိုတာကို မက္ေမာလို႔ ကူးတယ္လိုပဲ ကၽြန္ေတာ္က ယူဆတယ္... စာေရးျခင္းအတတ္ပညာဆိုတာ ကူးခ်လို႔မရ.. သင္တန္းတက္လို႔မရေသာ ပါရမီတစ္မ်ဳိးပါ.... စာေပေလာကထဲမွာ စာေပကိုပဲ ခ်စ္သူေတြ က်င္လည္ေနတာမို႔လို႔ စာဖတ္မ်ားသူေတြက အမ်ားစုရွိေနတတ္တာကို သတိျပဳတတ္မယ္ဆိုရင္... ရွက္တတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါမ်ဳိးေတြ ျဖစ္မလာဘူးေပါ့ဗ်ာ....
ေကာ္ပီေတြရမယ္...ေကာ္ပီေတြရမယ္။
စကားမစပ္ဗ်ာ။ ေနာက္တစ္ခါ အဲဒီလိုမ်ိဳးၾကဳံရရင္ ကူးခ်တဲ႔သူရဲ႕ နာမည္၊ တင္ထားတဲ႔လင္႔ခ္..က်န္တဲ႔အေထာက္အထားေတြကိုပါတင္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။
သူမ်ားႏွာေခါင္းေပါက္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနတဲ႔ေကာင္ေတြကို ပညာေပးခ်င္တယ္။
ကိုဏီလင္းေရ...
ပံုေလးကိုသေဘာက်တယ္။ အဲလိုလူမ်ိဳးေတြလည္း ရိွတတ္ေသးတာပဲေနာ္...။
ကိုဏီလင္းေျပာသလိုပဲ ဘေလာ့တခုမွာ ကိုယ့္စာတင္ရတာ လြယ္ကူတာမဟုတ္ဘူးေလ။ အဲလိုလူမ်ိဳးေတြကို နားလည္ေစခ်င္တယ္ေနာ္။
ခင္တဲ့
သဒၶါ
ကိုလင္း ကိုဏီ ကိုညိဳ ကိုျပာ
မွန္၏ ေထာက္ခံသည္ ပက္ပက္စက္စက္ကို ေထာက္ခံပါသည္ . . . . ဟိဟိ ေျပာသာေျပာရတယ္ ေရွ႕ေျပာေနာက္ႀကည့္ေနရတယ္ . . . .ဟီးဟီး
ဒီလိုပဲ အကိုေရ ဘေလာ့ေကာ္ပီက ဘေလာဂါခ်င္းေတာင္မဟုတ္ဘူး နာမည္ႀကီး မဂၢဇင္းေတြေတာင္ လုပ္ပါ့ဗ်ာ ေျပာရင္ေလကုန္တာပဲ အဖတ္တင္တယ္ မေျပာေတာ့ဘူး . . . .
အကိုေရ မေကာင္းတဲ႔ ေကာင္ေတြကေတာ႔ သူတို႔သမိုင္းမွာ မေကာင္းတာေတြပဲ ေရးပါလိမ္႔မယ္ ဘယ္သူက အစစ္မွန္ ဘယ္သူက အတုေယာင္ဆိုတာ ၿမင္တတ္တဲ႔သူတိုင္း သိကိုသိပါ႔လိမ္႔မယ္ခင္ဗ်ား သူတို႔ဟာသူတို႔ ငရဲကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ေလာဘၾကီးၾကီးရွာတဲ႔ သူမိုက္ေတြပါ
ကုိယ့္စက္ကပဲ error ျဖစ္ေနလားေတာ့ မသိဘူး။ ဖတ္မရခဲ့ဘူး။ ေနာက္ႀကံဳအုန္းမွာပါ..
ခင္မင္ျခင္း မ်ားစြာနဲ႔
ဘေလာ့ေပၚမွာ အဲလုိ ခဏခဏကူးၾကတယ္ ကူးတာက ကူးလို႕ဘာမွမျဖစ္ဘူး ေက်းဇူးေတာင္တင္တယ္. . . ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူ႕ဆီက ကူးတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ေဖာ္ျပသင့္ပါတယ္..
ျမိဳသိပ္ရတာေတြမ်ားေနလို႔ မေလး ဒီမွာလာရင္ဖြင့္ပါတယ္။
http://yangoncity-koookdn.blogspot.com
မွာ မေလးကဗ်ာေတြကို အခ်ိဳ႕ကို အမည္ေဖာ္ျပေပးတယ္.. အခ်ိဳ႕ကို (အထူးသျဖင့္ မေလးေဖေဖတြက္စပ္ထားတဲ႔ ကစၥပနဒီအလြမ္းမွာ) မေလးရဲ႕အမည္ကို ေဖာ္ျပမထားဘူး။ ဒါကိုနားလည္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ေမ႔က်န္တာျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဘာလို႔ဆို အျခားကဗ်ာေတြမွာ မေလးရဲ႕ အမည္ေတြ ပါပါတယ္။
ဒီလင္ခ္မွာေဖာ္ျပထားတာကေတာ႔ မေလးရဲ႕ ကဗ်ာ နဲ႔ ေရႊဘိုတင္ေအာင္ရဲ႕ ကဗ်ာ၂ခုကို ေရာသမေမႊလုပ္ထားၿပီး ကဗ်ာစပ္သူေတြရဲ႕ အမည္ေတြကို မေဖာ္ျပထားဘူး။ (မေလးပဲ မျမင္တာလား)
http://myeikahla.ning.com/forum/topics/4483221:Topic:9821
ဘယ္လိုလုပ္မလည္း ....
အြန္လိုင္းမွာ လိုက္ရွာမယ္ဆိုရင္..ကိုယ္႔ အသည္းႏွလုံးေတြ ေနရာအႏွံ႔ အမည္မဲ႔စြာ ထုေထာင္းေျခမြ ေရာေမႊလို႔ အေရာင္စုံဆိုးျပီး ေနလွန္းခံထားရသလိုပါပဲလားလို႔ ေျပာရင္ ကိုယ္ပဲ လြန္သြားမလား။
ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ျပီးတတ္ႏိုင္သမွ်လည္း
http://www.ainchannmyay.com/?p=439 မွာ ပိုစ္တင္ေပးပါတယ္
ျမန္မာျပည္မွာ အေျခခံပညာေရးစနစ္မွာကို plagiarism နဲ႔ပတ္သက္လို႔ မပါခဲ႔တဲ႔ သင္ရိုးညႊန္းတန္းကိုပဲ လက္ညွိးထိုးရမလား။ ဒါမွမဟုတ္ စာေတြကို ႏွစ္သက္လို႔ ရိုးသားစြာကူးယူျပီး အမည္မေဖာ္ျပမိတဲ႔ မသိလို႔မွားယြင္းမႈေတြကိုပဲ လက္ခံရမလား။
သိရဲ႕နဲ႔ လုပ္တယ္ဆိုရင္ေတာ႔...
ဒီလိုနဲ႔ပဲ...
ဒီလိုနဲ႔ပဲ...
ကိုဏီးေၿပာတာ လက္ခံပါတယ္။ ရွက္စရာ အလုုုပ္ပါပဲ ကိုဏီးရယ္..။
စာေရးသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဦးေနွာင္႔နဲ႔ စဥ္းစားညာဏ္ကို အစဥ္ေလးစားသင္႔ပါတယ္။
စာတစ္ပုဒ္ ၿဖစ္ေၿမာက္ဖို႔ အခက္ခဲမ်ားစြာကို ဘယ္သူေက်ာ္ဖတ္ရလဲ..စာေရးဖူးရင္ သိနိဳင္ပါတယ္။
ကိုဏီးေရ..အစ တန္နဲ႔ေနာ္..:P
ကိုေအာင္သာငယ္ ေျပာဖူးတဲ့ စကားရွိတယ္...
ကိုယ္ေရးတဲ့စာေတြ ကဗ်ာေတြဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕ သားသမီးေတြပါ...
အခုလို သားသမီးေတြ အဓမၼျပဳက်င့္ခံလိုက္ရတဲ့အခါ မိဘေတြဘယ္လို ခံစားေနရမလဲ ဆိုတာ နားလည္ ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္...
ကဗ်ာတပုဒ္၊ စာတေႀကာင္း ၿဖစ္ဖို႕ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲတယ္ ဆိုတာ..
ကိုယ္တိုင္ေရးတဲ႔သူမွ သိမွာပါ..
သူမ်ားေရးထားတာကို ကူးယူေဖာ္ၿပတာကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဆိုးသြမ္းတဲ႔လုပ္ရပ္ပါပဲ..။
ကဗ်ာေတြနဲ႕ စာေပေတြကို တန္ဖိုးထားသူမ်ားကေတာ႔ ဒီလိုလုပ္ရပ္ေတြကို
လုပ္မယ္မထင္ပါဘူး...။
တန္ဖိုးမထားတတ္တဲ႔သူေတြပဲ ၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္..၊ ကူးယူၿခင္းအႏၱရာယ္မွ ကင္းေဝးႀကပါေစလို႕ဆုေတာင္းရင္း....
ေအးဗ်ာ .. အဲလို ကိစၥေတြ ရွိေနတာ တကယ္ မေကာင္းပါဘူး။ ဘေလာ့ဂ္ေရးေနတဲ႔ သူေတြ အခ်င္းခ်င္း ကိုယ့္စာကို ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုတာ ကိုယ္ခ်င္းစာလို႔ ရပါတယ္ဗ်ာ။
သူမ်ားဦးေႏွာက္ေဖါက္စားတဲ့ဒီလိုဘေလာ့မ်ိဳးၾကာၾကာ
ခံမယ္မထင္ေပါင္။
မ်က္ႏွာေျပာင္ၾကေတာ့ ..ဖင္ေျပာင္ေနလဲမရွက္ၾကေတာ့ဘူး...
ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိဘူး လူေတြကလည္း သိပ္ျပီး လူလည္က်ခ်င္ၾကတယ္ေနာ္
ကိုဏီ
ဘာေျပာရမလဲဗ်ာ
ေကာ္ပီရိုက္ လိုင္စင္လုပ္လို႕အက်ိဳး မရွိႏိုင္ေတာ႕ဘူးလား ဇတ္လမ္းတပုဒ္
ကဗ်ာတစ အဲတာေတြရဘို႕ ရင္ဘတ္ေတြဘယ္ေလာက္ရင္းရလဲ လုပ္ရက္သူေတြကလည္းလုပ္ရက္ၾကတယ္ အရွက္မရွိသူမ်ား ဆရာႏြမ္ဂ်ာသိုင္း
ေတာင္ သူ႕၀တၳဳ တစ္အုပ္ရဲ႕နာမည္ယူသံုးခံရလို႕ဆတ္ဆတ္ထိနာခဲ႕တယ္ဗ် ယူသံုးလိုက္တဲ႕သူကေတာ႕ ဦးေပၚဦးေျပာသလိုဥာဏ္ရည္တူလို႕လို႕ေျပာတာပဲ
မအိမ္႕ခ်မ္းေျမ႕ ကိစၥလည္းအိပ္မက္ဖိုရမ္ထဲမွာဖတ္မိခဲ႕ဘူးတယ္ ရင္ထဲမေကာင္းဘူးဗ်ာ
copy right, copy right
အစ္ကိုေရ
ႏွလံုးသားနဲ႔ရင္းျပီး ဖန္တီးေမြးဖြားထားတဲ့ စာေတြ၊ကဗ်ာေတြကို ခိုးယူထားတာကေတာ့ အေတာ့္ကိုလြန္ပါတယ္။ ခံလိုက္ရတဲ့ ဖန္တီးသူစစ္စစ္ေတြကိုလည္း စာနာမိပါတယ္။
ခပ္ရုိင္းရုိင္းေျပာရရင္ေတာ့ ဒီလိုလုပ္သူေတြဟာ သူခိုးထဲက အရုိင္းဆံုး သူခိုး၊ စာေပသူခိုး ေတြပါပဲ ။ ကိုယ့္လိပ္ျပာမွ ကိုယ္မရွက္တတ္ၾကသူေတြေပါ့ ။အစ္မ ရဲ ့ စာတပုဒ္လဲ ေဖၚဝပ္ေမးလ္ ထဲကေန ကိုယ့္ဆီ ျပန္ေရာက္လာဖူးပါတယ္ ။ ေရးသူအမည္က ထံုးစံဲ အတိုင္း မပါလာဘူးေပါ့ေလ ။
အစသန္သူဆိုေတာ့ ဘယ္ေန ့ျပန္အစခံရမလည္း မသိဘုူးေနာ္.. း))
ကုိဏီးေရ...ဘေလာ့ဂ္ေလာက ကလည္းေနာ္ :(
ဒါမ်ိဳးေတြလည္းရွိတယ္လား...ညီမေလးကေတာ့ ပူပါဘူး...ညီမေလးလုိ စာမ်ိဳးေတြကို ဘယ္သူကမွ အေရးအရာလုပ္ၿပီး ကူးမွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာေနလို႕ေလ ဟီးးးးးးးးးးးးးးးး
ကုိဏီး အစသန္တာလား...တိ၀ူးးးးးးးးး
အဟမ္း အဟမ္း... :)))
ဘယ္လို စိတ္ကူးေတြနဲ႕ ဒီလိုလုပ္ၾကသလဲဆိုတာ မစဥ္းစားတတ္ဘူး
စိတ္တူကိုယ္တူပါပဲ ကိုဏီေရ
က်ေနာ္လည္း အင္မတန္စိတ္ပ်က္ရတဲ့ ကိစၥတခုပါပဲ။
ဖတ္ေစခ်င္လို႔ေရးတဲ့စာကို လူတကာ ဖတ္လို႔ မလြယ္ေအာင္ တားျမစ္ရတာ ေတြက အဲဒီလို စာေရးသူ နာမည္ေပ်ာက္ေပ်ာက္ သြားရတဲ့ အျဖစ္ေတြ ေၾကာင့္ပါပဲ။
ရင္ဘတ္နဲ႔ ခံစားျပီး ေရးခဲ့ရတာေတြပါဗ်ာ။
ပို႔စ္တပုဒ္ တင္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ အခ်ိန္ယူ ျပင္ဆင္ရတယ္ ဆိုတာ ကိုယ့္စာကိုယ္ တန္ဖိုးထားသူတိုင္း သိတာပါပဲ။
စာတစ္ပုဒ္၊ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဆိုတာ... လြယ္လြယ္နဲ႔ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ခံစား ၿပီးေရးဖူးတဲ့ စာ ေရးသူတိုင္းသိၾကပါတယ္...။
ဟုတ္တယ္ နာဆို တစ္ႏွစ္ေနလို႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ စာတစ္ပုဒ္ မထြက္တာ ညည္းအသိ
ကူးယူသံုးစြဲတယ္ဆိုလဲ မူရင္းကဗ်ာဆရာနာမည္ေလးေတာ့ တပ္သင့္ပါတယ္..။ အင္းေလ...သူမ်ားဦးေႏွာက္ေဖာက္စားခ်င္မွေတာ့လဲ..။
က်မတို႔ေမာင္ေလး အဲဒီတေလာက ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ဓါတ္က်သြားပါတယ္..။ ခုေတာင္စိတ္ညစ္ေနလို႔တဲ႔ ဏီဏီေတြ႔ဳရင္ ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္ပါဦး။ အမတို႔က လိုင္းေကာင္းမွ ေတြ႔ရတာ သိပ္မစြံဘူး...။ ေအာ္...ပံုေလးကိုၾကိဳက္တယ္ တင္ထားတာ ကြက္တိပဲ..။
ခင္မင္စြာျဖင့္
မိုးေငြ႔
ေအးဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ေျပာင္နုိင္တာပဲေနာ္
ခက္တယ္ ခက္တယ္
WelcomeTo Omni Mont-Royal Hotel Canadian Employment Offer
Hotel Omni Mont-Royal
1050 Sherbrooke Street West
Montreal, H3A 2R6 CA.
Good day,
I am Rose from Canada, the manager of Omni canadian hotel, pls i want to inform you about the vacancies in our hotel, The management needs men and women, married and not married, who will work and live in canada .The hotel will pay for his flight ticket and assist him to process his visa in his country, if you are interested contact us via E-mail : hotelsomnimontroyal@yahoo.ca
And the Hotel informations will be sent to you immediately.
Thanks.
From the Hotel manager.Fax: +1(440)348-7275
TEL..(001-77-264-785-65) OR(00-1-613-238-3222)
E-MAIL : hotelsomnimontroyal@yahoo.ca
NOTE... DO NOT REPLY BACK IN THIS SITE IF YOU ARE INTERESTED YOU HAVE TO CONTACT US BACK THROUGH THE EMAIL ABOVE FOR IMMEDIATE RESPONSE OK.
Post a Comment