ႏွင္းစက္ေလးေတြ...
လင္းလက္မယ္ႀကံ႐ံု႐ွိေသး...
မင္း...အေျပးေရာက္ခဲ့ၿပီေပါ့...
ေႏြ...။
မင္းလာရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္...
႐ြက္ေျခာက္ေတြက
ႀကိဳလင့္ၾကသလို..
႐ြက္သစ္ေတြကလည္း
ပ်ိဳမ်စ္ၾကသတဲ့လား...?
ကိုယ္
မသိခ်င္ပါဘူး... ေႏြ...။
ဥၾသငွက္ေလးေတြ...
ေတးဆိုတဲ့ေႏြ...
ေက်ာင္းတံခါးပိတ္လို႔
ခ်စ္သူေတြ ေ၀းတဲ့ေႏြ...
ေ႐ွးေ႐ွးက
စာဆိုႀကီးေတြ ကဗ်ာသီခဲ့ၾကတဲ့ေႏြ...
“႐ိုးတံက်ဲက်ဲ...
ပင္အိုတို႔ အလွခ်င္းဖြဲ႔ၿပိဳင္”...ရယ္လို႔ ဖြဲ႔ႏြဲ႔သီဆိုခဲ့ၾကတဲ့ေႏြ...
ေၾသာ္...
ေႏြ... ေႏြ... ေႏြ။
ဘာေတြပဲ
ျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္သူေတြ
ခ်စ္ခ်စ္
ဘယ္သူေတြ
လြမ္းလြမ္း...
ဘယ္သူေတြ
စြမ္းစြမ္းတမံ သ႐ုပ္ေဖာ္ၾကစမ္းပါေစ...
ကိုယ္ကေတာ့....
မင္းလာၿပီဆိုရင္...
ပူေလာင္ျခင္း
လက္တံေတြနဲ႔ကုတ္ျခစ္ၾကလို႔...
ေန႔ဘက္ဆို
ေခၽြးထြက္၊ ပ်ာေလာင္ခတ္...
ညဘက္ဆို...
အအိပ္ပ်က္၊ အေနခက္လွသမို႔...
တစ္ခြန္းတည္းပဲ
ေျပာလိုက္ခ်င္တယ္...
မုန္း...
လိုက္... တာ... ေႏြ... ရယ္...။
။
--------------------------------------------------------------------------
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္....
~ဏီလင္းညိဳ~
၂၅၊
၀၂၊ ၂၀၁၃
တနလၤာေန႔
နံနက္(၀၀း
၂၉)
(ရန္ကုန္-
ျမန္မာျပည္)
ေႏြညည္းခ်င္း
15 comments:
ေႏြအတြက္ ပီပီျပင္ျပင္ သရုပ္ေဖာ္ထားတဲ့ ခံစားခ်က္ ကဗ်ာေလး အားေပးသြားတယ္ ဏီလင္းညိဳေရ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
ႏွင္းစက္ေလးေတြ လင္းလက္မယ္ၾကံရုံရွိေသးတဲ႔
ေႏြကဗ်ာကုိ ဥၾသနဲ႔အတူ လြမ္းမိပါေသးတယ္
ေအာ္
ကဗ်ာမဆန္ ကာရံေတြပ်က္
ေခၽြးထြက္ေအာင္ ပူတဲ႕ေႏြပါလားေနာ္ း)
ဒါနဲ႕ ျခင္ကိုက္တာေလးလည္း ထည္႕ေရးဦးေလ ကိုဏီ :P
ဝင္ေရာက္လာၿပီျဖစ္တဲ့ ေႏြနဲ႔အတူ ေႏြညည္းခ်င္းေလးနဲ႔
ေတးသီဆိုေနတဲ့ ဥၾသေလးကို တမ္းတမိသလိုလို...
ခင္မင္လ်က္
သဒၶါ
ေႏြ ဆို လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး သီက်ဴးတတ္တဲ့ "ဥၾသ" ရယ္ .. ေျခာက္ေသြ႕ေရာ္၀ါ ေျမခေၾကြက်ေနတဲ့ သစ္ရြက္ေျခာက္ေလးေတြရယ္နဲ႔ ..
တျဖဴးျဖဴး တိုက္ခတ္ေနတဲ့ "ေႏြလအရူး" ဒါေတြရွိရတယ္ေနာ္ ... ဒါေၾကာင့္လည္း ေႏြဟာ ပူတာကိုး ... :) :) :)
(ထပ္ဆင့္ ခံစားသြားပါတယ္ရွင္)
အစ္ကိုေရ "ေႏြညည္းခ်င္း"ေလးဖတ္ၿပီး ေဆြးသြားသလိုပဲ။
အင္း ... ဘာလိုလိုနဲ႕ ေႏြေရာက္ေတာ့မွာေပါ့ေနာ္ ... ဥၾသသံေတြရဲ႕ၾကား အလြမ္းေတြစာဖြဲ႕လို႕မကုန္ႏိုင္ေအာင္ ေဆြးရျပန္ေပအံုးမေပါ့ ...
တူတယ္ဗ်..ေႏြကို မၾကိ ုက္တာ..ပူလြန္းလို ့..အဲ ေႏြမွာ က်ေရာက္တယ့္ သၾကၤန္ရယ္၊ ပိေတာက္က လြဲရင္ ေႏြကို မၾကိ ုက္..း)
ေႏြဦးက အပူေတြျမဴးၿပီး ႏွိပ္စက္ေနတာ ခံေနရတယ္ ကိုဏီေရ..
ပူလိုက္တာကိုဏီး ရာ
ခင္မင္လွ်က္
ခ်စ္သူေမာင္
တစ္ခြန္းတည္းပဲ ေျပာလိုက္ခ်င္တယ္...
မုန္း... လိုက္... တာ... ေႏြ... ရယ္...။
ဒီအဆံုးသက္ပိုဒ္ကေလးကို ပိုသေဘာက်တယ္.
ကဗ်ာေလးရဲ႕ ဒီေနရာေလးကို ဖတ္ၿပီးမွ ေႏြကိုသီထားတဲ႕ ကဗ်ာေလးပိုၿပီး ရုပ္လံုးၾကြလာသလို ခံစားရတယ္။
ဆရာ့ ေႏြကို မမုန္းပါနဲ ့။ ေႏြလို ပြင့္လင္းမႈ အျပည့္အဝ ရွိ တဲ ့သူကို သူ ့ရဲ့အားနဲခ်က္ေလးေတြ အတြက္နဲ ့ေတာ့ မမုန္ပါနဲ ့ေနာ္။
အစ္ကိုရဲ႕ရင္ခြင္မွာ ေႏြကေတာ့ အထီက်န္ေနျပီ ထင္ပါ့
ပူျပင္းၾကမ္းရွစမ္းပါေစ အဲဒီေႏြမွာ တစ္ခါေလာက္ျဖစ္ျဖစ္
ေနခ်င္တယ္ဗ်ာ ။
တစ္ကယ္ေတာ့ေႏြမွာ ေျခရာလွလွေလးေတြထင္က်န္ၾကည့္လိုက္ရင္ အရာရာဟာ သ လွ် စြဲ လမ္း စရာေတြရွိေနပါေသးတယ္ ကိုညိဳ ....
ေႏြ
ထိမိတယ္ကိုဏီ
Post a Comment