ပန္းရနံ႔ေတြ စူး႐ွစြာေမႊးပ်ံ ႔ေနခဲ့တဲ့ ခပ္နက္နက္ေတာအုပ္တစ္ခုအတြင္းမွာ အလြန္သန္မာထြားက်ိဳင္း
လွတဲ့ ျခေသၤ့ပ်ိဳေလးတစ္ေကာင္ ႐ိွခဲ့ဖူးပါတယ္....။တစ္ေန႔မွာေတာ့ သူဟာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္းရဲ့ဒဏ္ ကို ျပင္း႐ွစြာခံစားေနရတဲ့အတြက္ အစာ႐ွာဖို႔ရာ ေတာနက္ထဲကို ထြက္လာခဲ့ရပါေတာ့တယ္....။အဲ့ဒီလိုနဲ႔ သားေကာင္ေလး ဘာေလးမ်ား ေတြ႔လို ေတြ႔ျငား ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္သြားေနရတဲ့ အခိုက္ ‘ငျဖဴ’ နဲ႔ ‘ငမဲ’ လို႔ ေခၚတြင္တဲ့ ႐ွဥ့္ညီေနာင္ ႏွစ္ေကာင္နဲ႔ လမ္းမွာ သြားဆံုတယ္။
အဲ့ဒီမွာ ႏႈတ္သြက္၊ လွ်ာသြက္႐ိွတဲ့ အငယ္ေကာင္ ‘ငမဲ’က .....
“ဗ်ိဳ ႔ ... ခ်စ္ကိုႀကီး .... ဒါက ဘယ္လြင့္မလို႔လဲဗ်...။ ဟဲ ... ဟဲ... ဧကႏ ၰေတာ့ငါ့ ၀မ္းပူဆာ မေနသာ ေတာ့လို႔ .... ေတာေကာင္ ထြက္႐ွာတာ ထင္တယ္” ....
လို႔ ... ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေတာ့ အဲ့ဒီျခေသၤ့ပ်ိဳေလးက မိန္႔မိန္႔ႀကီး ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ....
“ ေအးကြ ....၊ ဂူထဲမွာ တစ္ေကာင္တည္းေနရတာ ၿငီးေငြ႔သလိုလို ဘာလိုလိုျဖစ္လာတာနဲ႔ အပ်င္းေျပ အမဲလိုက္႐ွာမလားလို႔ပါကြာ .....။ ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္လွပါဘူး.....။ ကိုင္း .... ကိုင္း.... သြားပေဟ့ ”...
....လို႔ ဆိုၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေကာင္ေ႐ွ ႔ကေန ခပ္ေကာ့ေကာ့ေလး ထြက္သြားပါေလေရာ..။
အဲ့ဒါေတြကို ေဘးနားကေန တစ္ခ်ိန္လံုးၿငိမ္ၿပီးနားေထာင္ေနခဲ့တဲ့ အႀကီးေကာင္ ‘ငျဖဴ’ က ျခေသၤ့ပ်ိဳေလး ခပ္ေ၀းေ၀းမေရာက္ခင္မွာပဲ သူ႔ညီ အငယ္ေကာင္ ‘ငမဲ’သာၾကားႏိုင္တဲ့ ႏွစ္ေကာင္ၾကား ေလသံက ေလးနဲ႔ ..... ....
“ အဲ့ဒါမ်ိဳးေပါ့ကြ ....၊ ‘ဟန္ကိုယ့္ဖို႔’ ... ဆိုတာ”....
“ ဘာဆိုင္လို႔လဲဗ်”...
‘ငျဖဴ’က သူ႔ညီကို ‘သနားစရာေကာင္းလိုက္တဲ့ အေကာင္ေလး’ ဆိုတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္တယ္...။ ၿပီးေတာ့မွ ....
“မင္းကြာ .... ေတာ္ေတာ့ကို တုံးတာပဲ ...။ ၾကည့္ေလ... အဲ့ဒီ ျခေသၤ့ေကာင္ ေျပာသြားတာကို....။ ဗိုက္ဆာလို႔ ....၊ စားစရာမ႐ိွေတာ့လို႔ .... အမဲထြက္လိုက္ရတာကိုမ်ား အပ်င္းေျပလိုက္မလို႔ ... ဆိုၿပီး ေျပာ သြားတာမင္း... မၾကားလိုက္ဘူးလား”....??
“ၾကားသားပဲဗ်”....
“ ေအးေလ ... ငါေျပာတဲ့ ‘ဟန္ကိုယ့္ဖို႔’ ...ဆိုတာလည္း အဲ့ဒီဟာကိုပဲကြ...မင္း ... စဥ္းစားၾကည့္ ေလ...၊ ဒီေတာ၊ ဒီေတာင္ေတြထဲမွာ ႐ွာမွ စားဖို႔ ....၊ ေသာက္ဖို႔ရတဲ့ ငါတို႔ေတြရဲ ႔ဘ၀မွာ အစာ႐ွာတဲ့အ လုပ္ကို ‘အပ်င္းေျပ၊ အယားေဖ်ာက္ဖို႔ရာလုပ္တယ္ဆိုတာ ....ဟန္လုပ္ၿပီး ေျပာတာမဟုတ္ရင္ဘာလဲ ကြ. .. ေဟ” ....
‘ငျဖဴ ႔’စကားေၾကာင့္ ‘ငမဲ’ က စဥ္းစားေနတဲ့ ပံုေလးနဲ႔ မ်က္ေမွာင္ေသးေသးေလးကိုကုပ္ရင္း ေခတၱၿငိမ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ အေတြးေပါက္လာတဲ့ဟန္နဲ႔ ေခါင္းကို တစ္ဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ရင္း .....
“ ဟုတ္သလိုလိုပဲေနာ္ အစ္ကိုႀကီး” ...
“ ဟုတ္သလိုလိုတင္ မဟုတ္ဘူးကြ....။ ဟုတ္ကို ဟုတ္ေနတာ ....၊ ဘယ့္ႏွယ္ကြာ ....၊ စားစရာမ႐ိွလို႔ ထြက္႐ွာရတာကိုမ်ား အပ်င္းေျပ႐ွာရတယ္လို႔ ....။ လာလာ ခ်ည္ေသးရဲ ႔ .....။ေနစမ္းပါဦး .... ငါတို႔ေတာထဲမွာ ပ်င္းရေလာက္ေအာင္ ဘာမ်ားအခ်ိန္ေတြ ပိုေနလို႔လဲ....? ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ေတာ ေကာင္ျခင္းအတူတူ သူက ပ်င္းလို႔ အစာထြက္႐ွာတယ္ဆိုေတာ့ သူ႔လိုပဲ အစာထြက္႐ွာရတဲ့ မင္းတို႔ ငါတု႔ိက ဘာျဖစ္သြားၿပီလည္းကြ .... ေဟ...။သူက အဲ့ဒီလိုဆိုေတာ့ က်န္တဲ့ အေကာင္ေတြ အစာ႐ွာေနၾကတာကပဲ ေပ်ာ္လို႔ ....၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ေလာဘႀကီးလို႔ .... ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးေပါက္မသြားဘူးလား ....? ေအး ... ေတာထဲ မွာေနၿပီး အဲ့ဒီေလာက္ ပ်င္းေနတယ္ဆိုရင္ ဟိုး .... လူေတြေနတဲ့ ေနရာေတြမွာ႐ိွတဲ့ Night Club တို႔ KTV တို႔သာ ခင္ဗ်ားသြားလိုက္ေတာ့လို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္တာမ်ား ... ငါ့ႏွယ္ ...ပါးစပ္ကို ယားေနတာပဲကြာ ....။ ဟား .... ဟား” ....
သူ႔အစ္ကိုဆီက အဲ့ဒီလိုစကားမ်ိဳးကိုၾကားေတာ့ ‘ငမဲ’က ခြက္ထိုးခြက္လွန္လို႔ ေခၚရင္ရႏိုင္တဲ့ အသံနဲ႔ တစ္ဟစ္ဟစ္ရယ္တယ္....။
ညီေနာင္ႏွစ္ေကာင္သား ရယ္ရင္းနဲ႔ ဆက္ေလွ်ာက္လာၾကတာ ခဏၾကာေတာ့ေညာင္ပင္ႀကီး တစ္ပင္ ေအာက္ကို ေရာက္လာၾကပါေလေရာ....။
အဲ့ဒီမွာ သူတို႔ ခဏနားလိုက္ၾကတယ္။
ခဏေန အေမာေျပေတာ့ ‘ငျဖဴ’ က ‘ငမဲ’ ကို အကဲခတ္သလို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္....။ ‘ငမဲ’ ရဲ ႔မ်က္ခြက္က ရယ္ခ်င္ပက္က်ိ ျဖစ္ေနခဲ့တုန္းပဲ။ ‘ငျဖဴ’က ဆက္ေျပာတယ္....။
“ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့႐ိွတယ္ကြ” ....
‘ငမဲ’ က စိတ္၀င္စားတဲ့ ပံုစံနဲ႔ သူ႔ကို ေခါင္းေထာင္ ၾကည့္တာျမင္ေတာ့ ‘ငျဖဴ’က.....
“ ဟန္ဆိုတဲ့ အရာကို သူ႔ေနရာနဲ႔သူ သံုးတတ္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ကြာ....။ စကားမစပ္ ဥပမာ အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ဟိုတစ္ရက္တုန္းက ငါတို႔ေနတဲ့ ေတာထဲမွာ ေလျပင္းမုန္တိုင္းက်တာကို မင္းမွတ္ မိေသးလား....??”
‘ငျဖဴ’ရဲ့အေမးကို ‘ငမဲ’က ေက်ာခ်မ္းလာသလိုမ်ိဳးပံုစံကေလးနဲ႔ သူ႔ပခံုးေလးႏွစ္ဖက္ကို အသာႀကံဳ ႔ရင္း ....
“ မွတ္မိတာေပါ့ ....၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးဆို အျမစ္ကေနၿပီး ကၽြတ္ထြက္သြားေတာ့မလို တိုက္ခဲ့တာပဲဟာ ....။ အဲ့ဒီတုန္းကမ်ား ... ကၽြန္ေတာ္ဆို ေၾကာက္လြန္းလို႔ အေဖ့ကို ဖက္ထားလိုက္မိတာ တအားပဲ.... သိလား ....??”
“ သိသားပဲ ....၊ ငါလည္းမင္းနဲ႔အတူေၾကာက္လို႔ အေဖ့ကို ဖက္ထားရတာပါပဲ....။ အေမလည္းပါ ေသးတယ္ေလ...။အေဖ႐ိွေတာ့ ငါတို႔ေတြ အား႐ိွတာေပါ့ကြ....။ ေနာက္ၿပီး အေဖက ေျပာေသးတယ္ ေလ....၊ အေဖ႐ိွတယ္ ....ဘာမွမေၾကာက္ၾကနဲ႔လို႔ ....။ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ငါစဥ္းစားမိတယ္....။ အေဖ လည္း အဲ့ဒီတုန္းကေၾကာက္ေနခဲ့မွာပဲလို႔ ....။ ဒါေပမယ့္ ငါတို႔မိသားစုကို ဦးေဆာင္ေနရတဲ့ သူကေန စ,ၿပီး ေၾကာက္ျပေနခဲ့ရင္ က်န္တဲ့ ငါတို႔ေတြပါ အကုန္လံုးေသြးပ်က္ကုန္မွာစိုးလို႔ သူမေၾကာက္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ေနခဲ့တာပဲျဖစ္မွာပါ....။ ေအး .... ငါေျပာခ်င္တာကေတာ့ ‘ဟန္’ ...ဆိုတဲ့ အရာကို အဲ့ဒီလိုေနရာမ်ိဳးေတြမွာ အသံုးခ်ရင္ သူတစ္ပါးအတြက္ေရာ ...၊ ကိုယ့္အတြက္ပါ အက်ိဳးျပဳေစႏိုင္တာေပါ့ကြာ ....”
‘ငမဲက သူ႔အစ္ကိုစကားကို နားလည္သေဘာေပါက္တဲ့ဟန္နဲ႔ သူ႔ေခါင္းေသးေသးေလးကို တစ္ဆတ္ ဆတ္ၿငိမ့္လိုက္တယ္....။ ‘ငျဖဴ’ ကဆက္ၿပီး ....
“ဒါေပမယ့္ ‘ဟန္’ ..ဆိုတာကို ကိုယ့္ဖို႔ခ်ည္းပဲသာ ငါတို႔သံုးေနၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၾကာလာရင္ ပတ္၀န္း က်င္က ငါတို႔ကို မ႐ိုးသားတဲ့သူ၊ ယံုၾကည္ဖို႔မေကာင္းတဲ့သူေတြလို႔ ျမင္လာၾကမွာပဲကြ....။ အေျခအေန၊ ေနာက္ၿပီး အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြကို ေထာက္ထားလို႔ ေ႐ွ ႔တင္ ေျဗာင္ႀကီးဖြင့္ၿပီး ခင္ဗ်ား ညာေနတာပါ....၊ အာဖ်ံကြီးလုပ္ေနတာပါ....၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြသိေနပါတယ္ ..... လို႔ ဖြင့္မေျပာျဖစ္ၾကေပမယ့္ ...ေနာက္ ကြယ္က်ရင္ေတာ့ အတင္းအုပ္ၿပီး.... အခု မင္းနဲ႔ငါ ဟို ... ျခေသၤ့ကို ေလွာင္ရယ္သလို အရယ္ခံရမွာ ‘ဟန္ ေဆာင္တတ္သူေတြြ ’ အတြက္ေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲကြာ”....
‘ငမဲ’ က သူ႔ေခါင္းေလးကို အားရပါးရထပ္ၿငိမ့္ရင္း ပါးစပ္ကလည္း ‘ဟုတ္တယ္အစ္ကိုႀကီး’ ...လို႔ ေထာက္ခံလိုက္ျပန္တယ္....။ ၿပီးေတာ့ ရယ္ခ်င္ပက္က်ိျဖစ္လာျပန္တဲ့ မ်က္ႏွာေပးေလးနဲ႔ ‘ငျဖဴ ႔’ကို ျပန္ ေမးလိုက္တယ္....။
“ ေစာေစာက ကိုျခေသၤ့ကို အစ္ကိုႀကီးေျပာလိုက္ခ်င္တာ ပ်င္းေနရင္ ဘယ္ကို သြားရမယ္”....??
“ေတာထဲမွာေနၿပီး ပ်င္းေနရင္ လူေတြေနတဲ့ ေနရာေတြဆီမွာ႐ိွတဲ့ Night Club တို႔ KTV တို႔ကို သြားလိုက္ေပါ့လို႔ေလကြာ...။ ဟား .... ဟား ”....
‘ငျဖဴ ႔’ရဲ ႔စကားလည္းဆံုးေရာ ‘ငမဲ’ကပါ ေရာၿပီး အူလိုက္သည္းလႈိက္ တစ္ဟစ္ဟစ္ နဲ႔ ရယ္ျပန္ ပါေလေရာတဲ့ ....။
ညီေနာင္ႏွစ္ေကာင္သားရဲ့ ရယ္သံေတြေၾကာင့္ သူတို႔နားေနတဲ့ ေညာင္ပင္ေပၚမွာ ညေစာင့္အလုပ္ ကေနျပန္လာၿပီး အိပ္စက္အနားယူေနတဲ့ ဦးဇီးကြက္ႀကီးေတာင္မွ လန္႔ႏိုးသြားပါေလေရာ....။
အဲ့ဒီေတာ့ သူ႔အိပ္ေရးကို အေႏွာက္အယွက္ေပးတဲ့ ညီေနာင္ႏွစ္ေကာင္ကို ထ,ၿပီးလူႀကီးပီပီ ႀကိမ္း ေမာင္းလိုက္တယ္....။ ဦးဇီးကြက္ႀကီးရဲ့ ႀကိမ္းေမာင္းမႈေၾကာင့္ ကပ်ာကယာေတာင္ပန္ရင္း သူတို႔ညီေနာင္ ႏွစ္ေကာင္ ေညာင္ပင္ႀကီးနဲ႔ ေ၀းရာဆီကို ဖေနာင့္နဲ႔ တင္ပါး တစ္သားတည္းက်ေအာင္ ေျပးထြက္လာ ခဲ့ရပါ ေတာ့တယ္....၊ ရယ္ေမာရင္းနဲ႔ပဲေပါ့....။
သူတို႔ ညီေနာင္ႏွစ္ေကာင္ရဲ့ ေျခသံေလးေတြနဲ႔ ရယ္ေမာသံေလးေတြဟာ ဟိုး ခပ္ေ၀းေ၀းဆီမွာ႐ိွတဲ့ ေတာတန္းေတြဆီကို လြင့္ပ်ံသြားခဲ့ေလေတာ့တယ္....။
@@@@@@@@@@@
နက္႐ိႈင္းလွပါတယ္ဆိုတဲ့ .... အဲ့ဒီေတာအုပ္ကေလးထဲမွာေတာ့ ပန္းရနံ႔ေတြက သင္းျမစြာ ႀကိဳင္ လိႈင္ေနခဲ့တုန္းပဲတဲ့ေလ .....။ ။
@@@@@@@@@@@
ပံုကေလးကိုဒီေနရာေလးမွ ယူသံုးပါတယ္ခင္ဗ်ာ....။
======================================================
အရင္တုန္းက ေလာကအလွအြန္လိုင္းမဂၢဇင္း မွာေရးခဲ့ဖူးတဲ့ အက္ေဆးေလးတစ္ပုဒ္ပါခင္ဗ်ာ...။ အဲ့ဒီေနရာ ေလးမွာ ႐ွိတဲ့စာေလးက ဖတ္ရတာ..နည္းနည္းေလး စုစည္းမႈမ႐ွိသလိုျဖစ္ေနခဲ့လို႔ ဒီမွာပဲ အကုန္ျပန္တင္ခဲ့ လိုက္ရတာပါ...။ မူရင္းေနရာကစာေလးကို ဖတ္ခ်င္ရင္ဒီေနရာေလးကို သြားႏိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...။ ဖတ္ၿပီးခဲ့ ရင္ အားမနာတမ္းေ၀ဖန္ေပးခဲ့ၾကပါဦးခင္ဗ်ာ...။
======================================================
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ဏီလင္းညိဳ
